6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1941 - Η ΜΑΧΗ ΣΤΟ ΟΧΥΡΟ ΡΟΥΠΕΛ

 – ΤΟ ΟΧΥΡΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Ημέρες και νύχτες διαρκει η γιγαντομαχία... Όλα τα ... εχθρικά κύματα θραύονται πάνω στην Ψυχή του Έλληνα Στρατιώτη.
Το πρώτο Γερμανικό πολεμικό ανακοινωθέν της 6ης Απριλίου 1941: «Τα επιτεθέντα Στρατεύματά μας, προσέκρουσαν εις πείσμονα αντίστασην. Η ικανότητα του εχθρού (Ελλήνων) για άμυνα, παραμένει αμείωτος». 


Τα ιστορικά γεγονότα: «Στις 6 Α­πρι­λί­ου 1941, απένα­ντι α­πό το Ρούπελ εί­χε α­να­πτυ­χθεί το Γερμανικό 125ο γερ­μα­νι­κό Σύ­νταγ­μα Ε­πί­λε­κτων, το ο­ποί­ο εί­χε λάβει μέ­ρος με ε­πι­τυ­χί­α, στις μά­χες της γραμ­μής Μαζινό στη Γαλ­λί­α. Σε δεύ­τε­ρη γραμ­μή η 2η Τ/Θ Γερ­μα­νι­κή και δύ­ο Βουλ­γα­ρι­κές Με­ραρ­χί­ες Πε­ζι­κού. Την Κυ­ρια­κή 6 Α­πρι­λί­ου 1941 οι Γερ­μα­νοί με το πρώ­το φως της ημέρας, αρ­χί­ζουν σφο­δρό βομ­βαρ­δι­σμό του ο­χυ­ρού με πυ­ρά πυ­ρο­βο­λι­κού.

Μι­σή ώ­ρα αρ­γό­τε­ρα, υ­πό την προ­στα­σί­α σμή­νους α­ε­ρο­σκα­φών ‘’στουκας’’, αυ­το­κι­νού­με­νο Πυ­ρο­βο­λι­κό και Πε­ζι­κό διέρ­χο­νται τον πο­τα­μό Μπιστρίτσα σε διά­φο­ρα ση­μεί­α και κα­τευ­θύ­νο­νται προς το ο­χυ­ρό. Ταυ­τό­χρο­να λέμ­βοι ε­φό­δου προ­σπα­θούν να δια­σχί­σουν τον ποταμό Στρυ­μό­να για να βρε­θούν πί­σω α­πό τα τμή­μα­τά του Ελληνικού Στρατού.

Οι τρεις πρώ­τες ό­μως θα α­κι­νη­το­ποι­η­θούν πά­νω σε συρ­μά­τι­νο πλέγ­μα που εί­χε το­πο­θε­τη­θεί για τον σκο­πό αυτό, και τα πλη­ρώ­μα­τά τους α­πο­δε­κα­τί­ζο­νται, ε­νώ οι υ­πό­λοι­ποι γυ­ρί­ζουν πί­σω.

Δευ­τέ­ρα 7 Α­πρι­λί­ου, στις έ­ξι πα­ρά τέ­ταρ­το αρ­χί­ζει και πά­λι σφο­δρός βομ­βαρ­δι­σμός Πυ­ρο­βο­λι­κού και α­ε­ρο­σκα­φών. Τα ‘’ στούκας’’ ό­μως τώ­ρα πε­τούν τό­σο χα­μη­λά, ώ­στε α­κό­μη και σή­με­ρα οι λί­γοι ε­να­πο­μείναντες στη ζω­ή πο­λε­μι­στές να θυ­μού­νται, ό­τι έ­βλε­παν τα πρό­σω­πα των πι­λό­των.

Τα γερ­μα­νι­κά τμή­μα­τα ξε­κι­νούν αλ­λά κα­θη­λώ­νο­νται ξα­νά, χω­ρίς κα­νέ­να α­πο­τέ­λε­σμα. Α­πό τις δώ­δε­κα μέ­χρι τις δύ­ο το με­ση­μέ­ρι πε­νή­ντα ε­χθρι­κά α­ε­ρο­σκά­φη βομ­βαρ­δί­ζουν τις θέ­σεις της Πυ­ρο­βο­λαρ­χί­ας του Λο­χα­γού Κυ­ρια­κί­δη, ο ο­ποί­ος ευ­ρι­σκό­με­νος ε­ντός του Κέ­ντρου Διευ­θύν­σε­ως Πυ­ρός με τον Αν­θλγό Βλά­χο, κα­τα­πλα­κώ­θη­καν α­πό τις βόμ­βες και έ­χα­σαν τη ζω­ή τους. Η γερ­μα­νι­κή διοί­κη­ση α­πό τις α­πο­γευ­μα­τι­νές ώ­ρες της ι­δί­ας η­μέ­ρας θέ­τει σε ε­φαρ­μο­γή, σχέ­διο πα­ρα­κάμ­ψε­ως των ο­χυ­ρών, α­πό την κοι­λά­δα του Στρού­μνι­τσα πο­τα­μού, προς τη λί­μνη Δοϊ­ρά­νη.

Το βρά­δυ η 2η τε­θω­ρα­κι­σμέ­νη γερ­μα­νι­κή Με­ραρ­χί­α φθά­νει στα Ελ­λη­νο-Γιου­γκο­σλα­βι­κά σύ­νο­ρα. Τρί­τη 8 Α­πρι­λί­ου, οι Γερ­μα­νοί, πα­ρά τους α­πό ε­δά­φους και α­έ­ρος σφο­δρούς βομ­βαρ­δι­σμούς, αποτυγχάνουν για ακόμη μία φορά.
Τε­τάρ­τη 9 Α­πρι­λί­ου, στις πέ­ντε το α­πό­γευ­μα, εμ­φα­νί­ζο­νται Γερ­μα­νοί αγγελιοφόροι προ του υ­ψώ­μα­τος Ούσιτα και γνω­ρί­ζο­ντας ό­τι εί­χε υ­πο­γρα­φεί η συν­θη­κο­λό­γη­ση με την Ελ­λη­νι­κή Κυ­βέρ­νη­ση στη Θεσ­σα­λο­νί­κη, α­παι­τούν την πα­ρά­δο­ση του ο­χυ­ρού.

Ο Διοι­κη­τής του «Συ­γκρο­τή­μα­τος Ρούπελ» Ταγ­μα­τάρ­χης Δου­ρά­τσος α­πο­στέλλει τον Αν­θ/λγό Δα­μια­νό α­πό το ύ­ψω­μα Οούσιτα με ε­ντο­λή, ό­πως ε­πα­κρι­βώς α­να­γρά­φε­ται στην έκ­θε­ση πο­λε­μι­κής δρά­σης του, της 12 Αυ­γού­στου 1941 να δια­μη­νύ­σει στον Γερ­μα­νό Α­ξιω­μα­τι­κό τα ε­ξής:     
ΠΡΩ­ΤΟΝ «ΤΑ Ο­ΧΥ­ΡΑ ΠΑ­ΡΑ­ΔΙ­ΔΟ­ΝΤΑΙ ΜΟ­ΝΟΝ Ο­ΤΑΝ ΚΥ­ΡΙΕΥ­ΘΩ­ΣΙΝ ΠΑ­ΡΑ ΤΟΥ Α­ΝΤΙ­ΠΑ­ΛΟΥ».
ΔΕΥ­ΤΕ­ΡΟΝ «ΤΟΙΟΥ­ΤΩΝ ΔΙΑ­ΤΑ­ΓΩΝ ΠΕ­ΡΙ Α­ΝΑ­ΚΩ­ΧΗΣ ΣΤΕ­ΡΟΥ­ΜΕ­ΘΑ ΠΑ­ΡΑ ΤΩΝ ΙΕ­ΡΑΡ­ΧΙ­ΚΩΣ ΠΡΟ­Ϊ­ΣΤΑ­ΜΕ­ΝΩΝ ΜΑΣ ΑΡ­ΧΩΝ».         
ΤΡΙ­ΤΟΝ «ΔΙΑ­ΤΑ­ΓΑΣ ΛΑΜ­ΒΑ­ΝΟ­ΜΕΝ ΚΑΙ Ε­ΚΤΕ­ΛΟΥ­ΜΕΝ ΜΟ­ΝΟΝ ΤΑΣ ΠΡΟ­ΕΡ­ΧΟ­ΜΕ­ΝΑΣ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟ­Ϊ­ΣΤΑ­ΜΕ­ΝΩΝ ΜΑΣ ΑΡ­ΧΩΝ».     
ΤΕ­ΤΑΡ­ΤΟΝ «Ο Α­ΓΩΝ ΘΑ ΣΥ­ΝΕ­ΧΙ­ΣΘΕΙ. ΠΑ­ΣΑ ΔΕ Α­ΠΟ­ΠΕΙ­ΡΑ ΠΡΟ­ΣΕΓ­ΓΙ­ΣΕ­ΩΣ ΤΟΥ Ο­ΧΥ­ΡΟΥ ΘΑ ΣΥ­ΝΤΡΙ­ΒΕΙ ».     
Στις 23.30 λαμ­βά­νει τη­λε­φω­νι­κά και κα­τό­πιν και εγ­γρά­φως δια­τα­γή, με την ο­ποί­α ε­ξου­σιο­δο­τεί­ται ο Ταγ­μα­τάρ­χης Δου­ρά­τσος για την υ­πο­γρα­φή συμ­φώ­νου κα­τα­παύ­σε­ως των ε­χθρο­πρα­ξιών. 

Σημαία του οχυρού Ρούπελ
Ιστορική και Εθνολογική Εταιρία της Ελλάδος

Α­μέ­σως κα­λεί σε συ­γκέ­ντρω­ση τους διοι­κη­τές των Λό­χων, ό­που α­πο­φα­σί­ζε­ται ο­μό­φω­να η πα­ρα­μο­νή στο ο­χυ­ρό και η συ­νέ­χι­ση του α­γώ­να.    
Ό­μως ύ­στε­ρα α­πό ε­πι­κοι­νω­νί­α με τους προ­ϊ­στα­μέ­νους του και α­φού έ­λα­βε πλή­ρη ει­κό­να της κα­τα­στά­σε­ως α­πό την ο­ποί­α δια­πι­στώ­θη­κε το ά­σκο­πο των πα­ρα­πέ­ρα θυ­σιών, λαμ­βά­νε­ται η α­πό­φα­ση συμ­μορ­φώ­σε­ως προς τις δια­τα­γές των προ­ϊ­στα­μέ­νων του.     
Την 10 Α­πρι­λί­ου, στις 06.00 το πρω­ί με­τα­βαί­νει ο Τ/χης Δου­ρά­τσος προς συ­νά­ντη­ση Γερ­μα­νού Α­ξιω­μα­τι­κού, ο ο­ποί­ος α­φού τον συγ­χαί­ρει για την η­ρω­ι­κή α­ντί­στα­ση του ζη­τά την πα­ρά­δο­ση του ο­χυ­ρού.

Ο Τ/χης Δου­ρά­τσος α­ξιώ­νει «ου­δείς Γερ­μα­νός να ει­σέλ­θει στο ο­χυ­ρό προ της α­να­χω­ρή­σε­ως των Ελ­λή­νων μα­χη­τών» και το αί­τη­μα, με­τά α­πό λί­γο, γί­νε­ται α­πο­δε­κτό α­πό τους Γερ­μα­νούς. Την 11.00 ώ­ρα α­φού οι η­ρω­ι­κοί μα­χη­τές α­πέ­νει­μαν τι­μές προς τους πε­σό­ντες, κι­νή­θη­καν πε­ζοί μέ­σω Σι­δη­ρο­κά­στρου στις Σέρ­ρες.
Κα­τά την κί­νη­σή τους Γερ­μα­νι­κό τμή­μα στο ύ­ψος της γέ­φυ­ρας του πο­τα­μού Στρυ­μό­να, τους α­πέ­δω­σε τι­μές και οι Έλ­λη­νες ήΉρω­ες α­ντα­πέ­δω­σαν τον χαι­ρε­τι­σμό.Εκ της δυ­νά­με­ως του ο­χυ­ρού Ρούπελ, οι α­πώ­λειες α­πό Ελ­λη­νι­κής πλευ­ράς ή­ταν 44 νε­κροί και 38 τραυ­μα­τί­ες.Α­πό γερ­μα­νι­κής πλευ­ράς οι α­κρι­βείς α­πώ­λειες δεν έ­γι­ναν γνω­στές, ε­πλη­ρώ­θη­σαν ό­μως τρί­α νε­κρο­τα­φεί­α στην πε­ριο­χή του Προ­μα­χώ­να, το δε 125 Σύ­νταγ­μα Ε­πί­λε­κτων που ε­πι­τέ­θη­κε στο Ρούπελ, τέ­θη­κε ε­κτός μά­χης και α­πο­σύρ­θη­κε για α­να­συ­γκρό­τη­ση.

Οι α­πώ­λειες των Γερ­μα­νών κα­τά τις ε­πι­χει­ρή­σεις ε­να­ντί­ον των Ο­χυρών α­πό 6-10 Α­πρι­λί­ου 1941, έ­φτα­σαν σε 555 νε­κρούς, 2134 τραυ­μα­τί­ες και 170 α­γνο­ού­με­νους, σύμ­φω­να με Γερ­μα­νι­κές πη­γές.»

Ο Γερμανός Ταγματάρχης, Max Wuensche , μετέπειτα Αξιωματικός των SS και Υπασπιστής του Αδόλφου Χίτλερ, απευθυνόμενος στον  Έλληνα Ταγματάρχη, είπε:
«Σας διαβιβάζω τα συγχαρητήρια και τον θαυμασμό των ανωτέρων μου. Οι Γερμανοί αισθανόμενα υπερήφανοι που είχαμε αντίπαλο έναν τόσο ηρωικό Στρατό».

Ο νεαρός και σκληροτράχηλος Γερμανός Ταγματάρχης, θα γράψει στο προσωπικό του ημερολόγιο...« εδώ πάνω, ακριβώς κάτω από την κορυφή στο κεντρικό σημείο του Ρούπελ, μένουμε άφωνοι! Μπροστά η κορυφή...αδύνατον να προχωρήσουμε. Όποιος τολμήσει να ξεμυτίσει γαζώνεται. Ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι τα λίγα και με δυσκολία φτιαγμένα αυτά οχυρά, θα ήταν τόσο δυνατά και μοντέρνα! Ποιος μπορούσε να πιστέψει ότι οι Έλληνας θα μας αντιστέκονταν τόσο σκληρά, με τόσο πείσμα και ηρωισμό!».

"Ρόδα φυτέψτε αμάραντα 
ολόγυρα στο χώμα

Υμνώντας τους Αθάνατους 

που κείτονται από κάτω

Εκείνοι το αίμα έδωκαν 

Λεύτεροι Εμείς να ΖΟΥΜΕ"

Μια σελίδα αφιερωμένη στους ηρωικούς μαχητές των οχυρών του Ρούπελ όπου με την αυτοθυσία τους ανέδειξαν για μια ακόμη φορά το μεγαλείο της Ελληνικής Ψυχής!

:http://www.roupel.gr/

http://enneaetifotos.blogspot.gr