"Κύριε Πρόεδρε, Η Ελλάς απευθύνει διά του στόματός μου το θερμότερον και εγκαρδιότερον ως ευ παρέστητε εις τον Έξοχον Αρχηγόν της Κυβερνήσεως της φίλης και συμμάχου Τουρκίας, ένθερμον στυλοβάτην της Ελληνοτουρκικής φιλίας και εις τον διακεκριμένον συνεργάτην του τον Υπουργόν των Εξωτερικών του οποίου το όνομα ευρίσκεται εις πάσαν σελίδα της ιστορίας της συνεννοήσεώς μας. Παρακαλώ να ερμηνεύσητε τον χαιρετισμόν τούτον ως αδελφικήν εκδήλωσιν ολοκλήρου του Ελληνικού Λαού προς τον ευγενή τουρκικόν λαόν.   
Φρονώ ότι ολίγαι ικανοποιήσεις είναι τόσον ισχυραί όσον η ανασκόπησις οδού ευτυχώς διανοιχθείσης και πλήρους πλουσίων πραγματοποιήσεων. Δυνάμεθα, Έλληνες και Τούρκοι, ν' ατενίζωμεν με υπερηφάνειαν προς το κοινόν μας έργο. Στερεά επί της διπλής της βάσεως του συμφέροντος και του αισθήματος η φιλία μας διήνυσε κατά τα οκτώ έτη της υπάρξεώς της διαδοχικά στάδια υπαγορευθέντα από την πάντοτε αύξουσαν δύναμίν της και ωριμάσαντα εν σοφία. Το αρχικόν Σύμφωνον του 1930 ηυρύνθη διά του Συμφώνου του 1933. Το επόμενον έτος η εγκαρδία Ελληνοτουρκική Συνεννόησις υπήρξεν εις από τους σπουδαιτέρους παράγοντας εις την ίδρυσιν της Βαλκανικής Συνεννοήσεως, το επιβλητικόν τούτο οικοδόμημα το οποίον σκέπει σήμερον διά της ευεργετικής σκιάς του την Χερσόνησόν μας. Ελλάς, Ρουμανία, Τουρκία και Γιουγκοσλαυΐα αποτελούν από της εποχής ταύτης συνασπισμόν συμπαγή και ισχυρόν, εμψυχωμένον από την ιδίαν θέλησιν ειρήνης και προόδου και εμφανίζοντα ενότητα τελείαν και αποτελεσματικήν. Οφείλω επίσης να μνημονεύσω ως νέον δείγμα του πνεύματος της ενώσεώς μας τας συγκινητικάς εκδηλώσεις των οποίων υπήρξα αντικείμενον κατά τας επισκέψεις μου εις την ωραίαν σας πρωτεύουσαν και των οποίων η ανάμνησις είναι πάντοτε ζωηρά εις την καρδίαν μου. 

Το συλλυπητήριο τηλεγράφημα του Μεταξά προς τον τότε πρωθυπουργό της Τουρκίας, το οποίο ήταν το εξής: 

«Αποτίουσα φόρον τιμής εις την μνήμην του περιφανούς αρχηγού, του γενναίου στρατιώτου, του πεφωτισμένου αναμορφωτού της Τουρκίας, η Ελλάς ουδέποτε θα λησμονήσει ότι ο πρόεδρος Κεμάλ Αττατούρκ υπήρξε ο κύριος θεμελιωτής της Ελληνοτουρκικής συνεννοήσεως και ότι σφυρηλάτησε τους δεσμούς της αδιαλύτου φιλίας, ήτις ενώνει τις δύο χώρες μας εν τω κοινώ ιδεώδες της ειρηνικής συνεργασίας. Θα διατηρήσει πιστώς την συγκινημένης ανάμνησιν του μεγάλου εκλιπόντος, του οποίου το κραταιόν έργον θα κατευθύνη δια παντός τα τύχας του ευγενικού τουρκικού έθνους.»
Ο μεν Μεταξάς, εκτός του ότι ήταν σφόδρα αντίθετος στη μικρασιατική εκστρατεία, προεξοφλώντας μάλιστα την ήττα της, ως δικτάτορας της 4ης Αυγούστου δούλεψε φιλότιμα υπέρ της ελληνοτουρκικής προσέγγισης και συνεννόησης. Δεν παρέλειψε επίσης να στείλει συλλυπητήριο τηλεγράφημα στον πρωθυπουργό της Τουρκίας Τζελάλ Μπαγιάρ, μετά τον θάνατο του αγαπημένου του Μουσταφά Κεμάλ "Ατατούρκ", στις 12 Νοεμβρίου 1938. Το τηλεγράφημα μεταξύ άλλων έγραφε:

«...η Ελλάς ουδέποτε θα λησμονήση ότι ο Πρόεδρος Κεμάλ Ατατούρκ υπήρξε ο κύριος θεμελιωτής της Ελληνοτουρκικής συνεννοήσεως και ότι εσφυρηλάτησε τους δεσμούς αδιαλύτου φιλίας, ήτις ενώνει τας δύο χώρας μας εν τω κοινώ ιδεώδει της ειρηνικής συνεργασίας. Θα διατηρήση πιστώς την συγκεκινημένην ανάμνησιν του μεγάλου εκλιπόντος..»






Όσο για τον έτερο "Εθνάρχη της πορδης" τον Παπαδόπουλο, 
αυτός κι αν ήταν αφοσιωμένος στην ελληνοτουρκική φιλία. Σε βαθμό που να εκδηλώνει ακόμα και την πίστη του σε μελλοντική ελληνοτουρκική ομοσπονδία Exclamation mark. Σε συνέντευξή του στην τουρκική εφημερίδα "Milliet" στις 25/5/1971, ο δικτάτορας της 21ης Απριλίου είχε πει τα εξής:

«Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι η ιστορία μας οδηγεί προς μία ομοσπονδία της Τουρκίας με την Ελλάδα. Θα πραγματοποιηθεί σε ίσως 20 ή 50 χρόνια. Αλλά θα πραγματοποιηθεί. [...] Ακούγονται ακόμη οι φωνές του Ατατούρκ και του Βενιζέλου... Πρέπει να ενώσουμε τις δύο ακτές του Αιγαίου. [...] Θέλω ιδιαιτέρως να υπογραμμίσω την πίστη μου στην αναγκαιότητα πραγματοποιήσεως αυτής της ομοσπονδίας... Εάν είχα μαγική δύναμη θα έκανα το παν για την πραγματοποίηση της ομοσπονδίας και θα οδηγούσα πάραυτα τον λαό μας προς αυτή την κατεύθυνση».

http://apollonios.pblogs.gr/