Γιάννης Αλεξάκης

OXI - Γράφει ο Γιάννης Αλεξάκης

hare on facebookShare on printShare on favoritesShare on googleMore Sharing 

ΟΧΙ
Στις 15 Απριλίου 2012 ιδρύθηκε από το ΕΝΙΑΙΟ ΠΑΛΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ (Ε.ΠΑ.Μ.), την ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ και 32 ΚΙΝΗΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΩΝ,
η μετωπική σύμπραξη εκλογικής συνεργασίας που ονομάσθηκε:
ΟΧΙ
Στο κάλεσμα του ΕΠΑΜ προς όλα τα αντιμνημονιακά κόμματα δόθηκε θετική απάντηση από την Δημοκρατική Αναγέννηση και 32 κινήματα πολιτών, έτσι γεννήθηκε το:
ΟΧΙ

Έτσι, σαν αντίλαλος του ΟΧΙ των Ελλήνων στο μέτωπο του πολέμου, δημιουργήθηκε αυτό το μέτωπο του ΟΧΙ.
Τότε ήταν πόλεμος, τώρα είναι η φενάκη της ειρήνης. «Η ειρήνη θέλει δύναμη να την αντέξεις».
Τότε οι εχθροί ήρθαν ένοπλοι για να στερήσουν από τους Ελληνες την κυριαρχία. Τώρα έρχονται δήθεν ειρηνικά σαν «φίλοι» όπως:
«Ήρθαν ντυμένοι φίλοι αμέτρητες φορές οι εχθροί μου,
το παμπάλαιο χώμα πατώντας
Και το χώμα δεν έδεσε ποτέ με την φτέρνα τους…»
Έφεραν την Τρόικα:
«το Σοφό, τον Οικιστή και τον Γεωμέτρη,
Βίβλους γραμμάτων και αριθμών,
την πάσα υποταγή και δύναμη,
το παμπάλαιο φως εξουσιάζοντας.
Και το φως δεν έδεσε ποτέ με τη σκέψη τους…»
…

«Έστησαν και θεμέλιωσαν…
τους Νόμους, τους θεσπίζοντας τα καλά και συμφέροντα…» (1)

Οι «φίλοι» αυτοί είναι εχθροί επειδή:
- εφαρμόζουν καταστροφικές νεοφιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές που μόνο δυστυχία προκαλούν στις χώρες που εφαρμόζονται
- συνεργάζονται με αυτούς ακριβώς των οποίων τις αθλιότητες υποτίθεται θέλουν να διορθώσουν και να εξαλείψουν, δηλαδή τους πολιτικάντηδες του κατεστημένου που τους υπηρετούν
- στοχεύουν στην εξαθλίωση του Ελληνικού Λαού, μεταβιβάζοντας τους όποιους πόρους διαθέτει, στους παγκόσμιους τοκογλύφους που σε ανόσια συνεργία με τους πολιτικάντηδες τον φόρτωσαν επαχθή χρέη
Στην πραγματικότητα «φίλοι», πολιτικάντηδες και τοκογλύφοι απαρτίζουν την ίδια ομάδα παγκόσμιων τρωκτικών, που επιβουλεύονται την κυριαρχία των Ελλήνων στην Χώρα τους, για να επιτύχουν την υφαρπαγή του συνόλου του πλούτου της Ελλάδας (επίγειου και υπόγειου).

Όσοι δεν βλέπουν αυτήν την ανόσια συνεργία εξώνησης και εξανδραποδισμού ανήκουν σε αυτούς που πάντα ήταν έτοιμοι να δώσουν «γην και ύδωρ», τους ανθρώπους της υποτέλειας, μόνο που τώρα εκτός από γη και νερό θα δώσουν πετρέλαιο και αέριο και όλον τον υπόγειο και υποθαλάσσιο πλούτο της Πατρίδας μας, παραχωρώντας συνολικά τα πάντα.
Όσοι έχουμε ιστορική μνήμη γνωρίζουμε ότι δεν έχουμε το δικαίωμα να παραχωρήσουμε την κυριαρχία της πατρίδας μας. Κανείς δεν έχει αυτό το δικαίωμα, ούτε εμείς ο Λαός. Αλλιώς θα βρεθούμε και πάλι στην τραγική και ελεεινή κατάσταση, ομολογώντας την συμφορά να μοιρολογούμε ξανά «η Πόλις εάλω» - η Πατρίδα πάρθηκε, χάθηκε.
Δεν έχουμε δικαίωμα να δώσουμε αυτήν την Πατρίδα, όποιος το κάνει είναι προδότης.

Η Πατρίδα πρέπει να μείνει ελεύθερη, για να τιμούν οι Απόγονοι μας στους Βωμούς Της τους Προγόνους που έδωσαν την ζωή τους γι’ Αυτήν.

Ας θυμηθούμε τα λόγια του Κωστή Παλαμά:
«Χρωστάμε σ’ όσους ήρθανε,
θα ‘ρθούνε, θα περάσουν
κριτές θα μας δικάσουν
οι αγέννητοι, οι νεκροί»

Γιάννης Αλεξάκης





……………
(1) Στίχοι από το «Άξιον εστί» του Οδυσσέα Ελύτη, σελ 15 και 42




------------------------------------------------------------

Βιογραφικό σημείωμα - πολιτική δράση Υποψήφιου Βουλευτή ΓΙΑΝΝΗ ΑΛΕΞΑΚΗ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΛΕΞΑΚΗΣ- ΥΠ. ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ''ΟΧΙ'' ΔΩΔ/ΣΟΥ

  ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΛΕΞΑΚΗΣ 
Βιογραφικό σημείωμα - πολιτική δράση 
Σκοπός: Συμμετοχή στο ΕΠΑΜ 
Επαγγελματική πείρα: Από 2010 - σήμερα     Ρόδος Αναμένοντας την συνταξιοδότηση μου από τον ΟΓΑ αρθρογραφώ 1982-2010      Ρόδος Μελισσοκόμος  (είχα μετρίου μεγέθους  μελισσοκομική επιχείρηση στα νησιά Ρόδο, Χάλκη  και Κρήτη).1975-1981      Στοκχόλμη Εργοδότες:   Σχολικός Οργανισμός Στοκχόλμης,                      Κοινωνική Πρόνοια Στοκχόλμης. Καθήκοντα: Καθηγητής γυμνασίου / λυκείου, κοινωνικός λειτουργός. 1972-1975      Στοκχόλμη Εργοδότες: Σύστημα Υγείας Στοκχόλμης, Οργανισμός  Τοπικών Συγκοινωνιών Στοκχόλμης, Ταχυδρομείο, Λιμένες Στοκχόλμης, κλπ Καθήκοντα: Διαφορές απασχολήσεις κατά τα πρώτα φοιτητικά μου χρόνια στη Στοκχόλμη όπως: νοσοκόμος, υπάλληλος στον τοπικό σιδηρόδρομο, ταχυδρομικός υπάλληλος,  φορτοεκφορτωτής στους εμπορικούς λιμένες της Στοκχόλμης, κλπ 1964-1972     Αθήνα Εργοδότες: Δικηγορικό γραφείο «Στ. Σπετσάκη», ξενοδοχειακές επιχειρήσεις «Αικ. Νικηφοράκη», εκδόσεις  «Κέδρος», ξενοδοχειακές επιχειρήσεις «Κάκκαρη».                                              Καθήκοντα: Γενικές αρμοδιότητες, ρεσεπτιονίστ, διορθωτής κειμένων. 
Ασχολήθηκα επίσης, με αρθρογραφία σε έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο, μεταφράσεις, διερμηνείες και φροντιστήριο μαθητών γυμνασίου και λυκείου. 
Σπουδές: 1964-1970        Αθήνα Πάντειο Πανεπιστήμιο                                          Πτυχίο τμήματος Πολιτικών Επιστημών  1973-1977        Στοκχόλμη Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης                            Τετραετείς σπουδές στην φυσική, χημεία, μαθηματικά και πολιτική οικονομία 


Πολιτική και αντιστασιακή δράση 
Από το 1964 γίνομαι μέλος της «Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη» και συμμετέχω στις διαδηλώσεις των «Ιουλιανών» στην Αθήνα και το κίνημα του «114».
Τον Ιανουάριο του 1967 κατατάσσομαι στον στρατό για να εκπληρώσω την στρατιωτική μου θητεία.
Τον Αύγουστο του 1967 συλλαμβάνομαι για αντιστασιακή δράση ενώ υπηρετούσα στο 607 Τ.Π. με τις κατηγορίες: Ένωση προς στάση, διέγερση σε λιποταξία και παράβαση του Α.Ν. 509.Ανακρινόμουν βασανιζόμενος επι αρκετές εβδομάδες. Τα βασανιστήρια διηύθυνε ο αργότερα διοικητής της ΕΣΑ Θ. Θεοφιλογιαννάκος που με βασάνιζε προσωπικά ο ίδιος.
Μετά το αποτυχημένο αντιπραξικόπημα του βασιλιά κατά της χούντας των συνταγματαρχών, έγινε μεταγωγή μου με άλλους 7 συναγωνιστές μου στις Στρατιωτικές Φυλακές Θεσσαλονίκης, στις 17 Ιανουαρίου 1968. Εκεί τα βασανιστήρια μας έγιναν πολύ χειρότερα με συνέπειες μετατοπίσεις σπονδύλων, κατάγματα, σπασμένα πλευρά, κωματώδες καταστάσεις, βλάβες στα νεφρά, το στομάχι και τους πνεύμονες, προσωρινές τυφλώσεις κλπ. Αυτοί που μας βασάνιζαν με εντολή της διοίκησης των φυλακών ήταν βαρυποινίτες ποινικοί κρατούμενοι που είχαν ορισθεί από την διοίκηση των φυλακών ως θαλαμάρχες και υποθαλαμάρχες.
Στις ΣΦΘ έμεινα κρατούμενος μέχρι τις 5 Δεκεμβρίου 1968.   
Όλα αυτά έχουν καταγγελθεί αμέσως μετά από την πτώση της δικτατορίας αλλά και πρόσφατα το 2004, μέσω των εκπομπών «Ζούγκλα» και «Κίτρινος Τύπος» του Μ. Τριανταφυλλόπουλου, επειδή ήδη από το 2000 αντιληφθήκαμε ότι ένας από τους αρχιβασανιστές μας, ο Σταύρος Βρένζος ήταν βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στον νομό Ηρακλείου.
Οι καταγγελίες μας για τα βασανιστήρια που είχαμε υποστεί έχουν τεκμηριωθεί σε σχετικές δίκες και έχουν γίνει δέκτες και επικυρωθεί από τις αντίστοιχες δικαστικές αποφάσεις 160/2007 (βούλευμα) του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών και 29725/2011 του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών που παμψηφεί μας απαλλάσσουν και μας αθωώνουν από τις κατηγορίες του βασανιστή μας για δήθεν συκοφάντηση του.
Όσον αφορά την πολιτική και αντιστασιακή μου δράση μετά την αποφυλάκισή μου στις 5 Δεκεμβρίου 1968 έχω να αναφέρω τα εξής:
Το 1971 ενώ εργαζόμουν στις εκδόσεις «Κέδρος», ανέλαβα πολλές φορές την επικίνδυνη αποστολή να μεταφέρω προς ανάγνωση και υπογραφή διαμαρτυρίες (λίστες υπογραφών) μεταξύ προσωπικοτήτων που υπέγραφαν αυτές τις διαμαρτυρίες  κατά της Χούντας.
Όταν πήρα πολίτικο άσυλο στην Σουηδία εντάχθηκα στις τάξεις του Πατριωτικού Αντιφασιστικού Μετώπου (ΠΑΜ).
Επιστρέφοντας μετά την μεταπολίτευση στην Ελλάδα απέφυγα να ενταχθώ ή ακόμα και να συνεργασθώ με κάποιο κόμμα ή πολιτική οργάνωση, επειδή είχα την διορατικότητα και διαισθανόμουν την σήψη και τον εκφυλισμό που η μεταπολίτευση απεργάζονταν. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΛΕΞΑΚΗΣ 
ΥΓ: 
Μπορείτε να διαβάσετε άρθρα μου στο "Ρεπορτάζ χωρίς σύνορα" του Στέλιου Κούλογλου, στο "Κουτί της Πανδώρας" του Κώστα Μπαξεβάνη και στην "Γραφίδα Ρόδου" της Ρένας Παυλάκη - Διακίδη, καθώς και στις εφημερίδες "Δημοκρατική" και "Ροδιακή" Ρόδου. Επίσης άρθρα που απηχούν τις απόψεις μου θα βρείτε στο ιστολόγιο μου "Πολιτική Φρυκτωρία" αλλά και τα ιστολόγια , "Ελλήνων Ανάβασις", "Αλφειός ποταμός" και "Επανελληνισμός" που γράφω με την υπογραφή "Εκηβόλος" 
http://epam-rodou.blogspot.com/2012/04/blog-post_4083.html