Μελινα Μερκουρη η ανηψια του δωσιλογου..

«ΜΕΡΚΟΥΡΕΙΑ» ΚΑΙ ΑΛΛΑ...

Στις ένδοξες προκαταστροφικές εποχές της Πασοκικής ρεμούλας, της ασυδοσίας και της αθλιότητας,  σε κάθε νέο Θέατρο που εγκαινίαζαν οι υποτακτικοί Πασοκικοί Δήμοι, δίνανε, πανηγυρικώ τω τρόπω, το όνομα της "ηθοποιού" και υπουργού Μελίνας Μερκούρη  [στενός συνεργάτης του Γεωργίου Μερκούρη, του αγαπημένου θείου της ηθοποιού Μελίνας Μερκούρη. Αλλά ο Γεώργιος Μερκούρης δεν ήταν ένα τυχαίο πρόσωπο στην κατοχική Αθήνα. Ήταν ο αρχηγός του μόνου πολιτικού κόμματος, του οποίου επιτρεπόταν η λειτουργία επί Κατοχής: του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδος. Είχε επιδιώξει πολλές φορές να γίνει κατοχικός πρωθυπουργός, πότε με τις πλάτες των Γερμανών (1941, 1942) και πότε με των Ιταλών (1943), αλλά ανεπιτυχώς. Κάθε τόσο συνέτασσε κατάλογο υπουργών για να γίνει η κυβέρνησή του, αλλά τελικά οι Γερμανοί που είχαν τον αποφασιστικό λόγο σ’ αυτό το θέμα ποτέ δεν ενέδωσαν.]

, προφανώς για να φανούν αρεστοί στην εξουσία και όχι, ασφαλώς, για να τιμήσουν την υποκριτική [????] άξια και τη συνεισφορά της Μερκουραινας συζυγου του εβραιου ντασεν... 
Κι έτσι ξυπνήσαμε ένα πρωί με θέατρα, πνευματικά κέντρα και πολιτιστικά ιδρύματα ανά την επικράτεια, ων ουκ έστιν αριθμός

«Μερκούρειες» εκδηλώσεις, ιδρύματα, θέατρα, πνευματικά κέντρα κλπ... κλπ... σε κάθε χωριό, σε κάθε πόλη! 
Τιμή στην γριετζω Μερκουρη ή αποκορύφωμα νεοελληνικής δουλικότητας, συμφεροντολογισμού και πελατειακής ξευτίλας;
Το πλέον, όμως, λυπηρό της υποθέσεως είναι ότι η Μελίνα μετά χαράς αποδέχτηκε τον μεταθανάτιο «διασυρμό» της... Κρίμα...
Ο Δήμος Καλαμαριάς (διαθέτει κι αυτός Θέατρο «Μελίνα Μερκούρη») Τσοχατζοπούλειο προπύργιο και σημείο ακραιφνούς Πασοκικής αναφοράς στην ευρύτερη Θεσσαλονίκη υπερέβη τα εσκαμμένα. Στο μεγαλύτερο πάρκο της πόλης που βρίσκεται στην καρδιά της προσφυγικής γειτονιάς της Νέας Κρήνης, δόθηκε, κατόπιν Τσοχατζοπούλειας προτροπής (δες εντολής) το όνομα «ΠΑΡΚΟ ΟΥΛΟΦ ΠΑΛΜΕ!!!» (Αμφιβάλω, βέβαια, αν στη Σουηδία, πατρίδα του δολοφονηθέντα πρωθυπουργού και προσωπικού φίλου του Αντρέα Παπανδρέου, υπάρχει πάρκο που φέρει το όνομά του...)

στην συνεχεια μια ερευνα του Παναγιωτη Τραιανου για την Μερκουρη..................................................
.............................................

Άλλη μεγάλη μορφή της "Μεταπολίτευσης". Η Μεσσαλίνα της Κατοχής. Την έχουν κάνει και άγαλμα στην Πρωτεύουσα της Ελλάδας, όπου απουσιάζει για παράδειγμα το άγαλμα του Μεγάλου Αλέξανδρου. Έκαναν άγαλμα την πιο γνωστή "νυμφομανή" της κατοχικής Αθήνας …Έναν αστοιχείωτο τενεκέ ξεγάνωτο, η οποία έγινε διάσημη στον κόσμο με τον ρόλο που της ταίριαζε …Τον ρόλο της αρχαιότερης "εργαζόμενης" άνευ άλλων προσόντων …Η αγράμματη υπουργός, η οποία με μέσον τελείωσε το γυμνάσιο. Πάλι καλά που οι βενιζελικοί βρήκαν λίγο άδειο χώρο για την προτομή της, γιατί, αν ήταν μεγαλύτερος, θα "φύτευαν" ακόμα ένα άγαλμα του Βενιζέλου.

…Η Μελίνα, που, όταν επί Κατοχής ο λαός πέθαινε από την πείνα, αυτήν διασκέδαζε, "κερατώνοντας" τον γηραιό και βεβαίως βενιζελικό μεγιστάνα σύζυγό της …Η Μελίνα, που, όταν ο λαός πεινούσε και πήγαινε τοίχο-τοίχο, για να μην τον σκοτώσουν, αυτή έκανε μεθυσμένη βόλτες με τα γερμανικά καμπριολέ …Η Μελίνα, η οποία ήταν ανιψιά και προστατευόμενη του ιδρυτή του χιτλερικού εθνοσοσιαλιστικού κόμματος της Ελλάδας …Ανιψιά του τοποθετημένου από τους Ναζί διοικητή της Εθνικής Τράπεζας …Ανιψιά του δωσίλογου θείου, τον οποίο όταν πέθανε τον έθαψε μέσα σε θρήνο με λιγοστούς συγγενείς και πάμπολλους Ναζί αξιωματικούς.

…Η Μελίνα, που, όταν η Ελλάδα υπέφερε, ζούσε το "όνειρό" της …Το "όνειρο" της κινηματογραφικής "Μαλένας". Ένα "όνειρο", το οποίο περιελάμβανε πολλούς "θαυμαστές" …Έλληνες και Ναζί. Πού το "ζούσε"; …Στην Ακαδημίας 4 …λίγα μέτρα απέναντι από το κολαστήριο της Γκεστάπο στην Μέρλιν …Στην κυριολεξία ένας τοίχος τούς χώριζε. Από τη μια μεριά του τοίχου ούρλιαζαν όσοι πατριώτες συλλαμβάνονταν από την Γκεστάπο για να βασανιστούν και από την άλλη μεριά "ούρλιαζε" η Μελίνα από όσους "συλλάμβανε" στα μπαρ για να την "βασανίσουν" …Δωσίλογους κυρίως, γιατί σ' εκείνες τις γειτονιές δεν πλησίαζε κανένας άλλος. Όσες φορές πλησίαζαν, τους κατέδιδαν —για να κάνουν την "πλάκα" τους— κάτι τύποι σαν τη Μελίνα …Τη Μελίνα, η οποία πηδιόταν στο μπαλκόνι της, βλέποντας τις προσαγωγές της Γκεστάπο …"Μαλένα" και όχι Μελίνα θα έπρεπε να την λένε.

Αυτή η Μελίνα, αφού "διέπρεψε" επί Κατοχής, κάνοντας παρέα με Ναζί και μαυραγορίτες, μετά την απελευθέρωση έφυγε από την Αθήνα και πήγε στο Παρίσι. Η Αθήνα ήταν πολύ μικρή και πολύ "ηλεκτρισμένη" από τις προκλήσεις της "Μαλένας" της Κατοχής. Η μεταπολεμική αστική τάξη της Αθήνας μπορεί να φοβόταν τους δωσίλογους ή να έκανε δουλειές μαζί τους, αλλά τις πουτάνες των δωσίλογων ούτε τις φοβόταν ούτε τις ήθελε γύρω της. Θέμα χρόνου ήταν ένας προπηλακισμός του άθλιου γύναιου, ο οποίος μπορεί να οδηγούσε σε λιντσάρισμα …Πραγματικό λιντσάρισμα.

Η εγγονή του πρώην δήμαρχου ήταν πολύ γνωστή, για να "ξεχαστεί" ή να περάσει "απαρατήρητη". Σε μια εποχή πολύ πιο συντηρητική από τη σημερινή, για τη Μελίνα δεν υπήρχε "θέμα" μόνον με την προδοσία, αλλά και με την ηθική της, εφόσον είχε ξεπεράσει όλα τα όρια μαζί. Η υπόθεσή της ήταν πολύ χειρότερη από την κινηματογραφική "Μαλένα", η οποία έπεσε θύμα της ανάγκης. Η Μελίνα ήταν πραγματικά διεστραμμένη και ακόλαστη. Η Αθήνα δεν την "σήκωνε" και προφανώς υπό τις προτροπές της οικογένειάς της "μετανάστευσε" στο Παρίσι. Εκεί δεν είχε πρόβλημα να εγκλιματισθεί. Μπήκε κατ’ ευθείαν στο "κύκλωμα" των ομοίων της, εφόσον όλοι οι "κολλητοί" της στο Παρίσι είχαν κατηγορηθεί για συνεργασία με τους Ναζί …Άνθρωποι σαν τον Ζαν Κοκτώ, τον Σερζ Λιφάρ και τον Σασά Γκιτρύ.

…"Ναι, αλλά όλα αυτά μέχρι Χούντας"… όπως θα έλεγε ο ανυποψίαστος αναγνώστης. Τότε αντιστάθηκε. Ως εκ θαύματος "αφυπνίστηκε" και "αντιστάθηκε" μπροστά στο δράμα του ελληνικού λαού. Γιατί "αντιστάθηκε"; Γιατί οι εποχές έκαναν την "αντίσταση" πιασάρικη. Το έκανε εκ του ασφαλούς στο εξωτερικό και για να κλέψει λίγο κι απ' τον "Τσε" …Γιατί εκείνη την εποχή η "αντίσταση" στην ελληνική Χούντα έφερνε παγκόσμια δημοσιότητα και η ατάλαντη Μελίνα ήθελε να γίνει διάσημη ηθοποιός, χωρίς να κρίνεται από το ελεεινό "ταλέντο" της …Η πανάσχετη με κάθε μορφή τέχνης Μελίνα. Με σύγχρονους όρους η Χούντα ήταν μια καλή ευκαιρία για ~promotion~. Όσο η Αντζελίνα Τζολί ενδιαφέρεται για την πείνα στην Αφρική, άλλο τόσο ενδιαφερόταν και η Μελίνα για τη Δημοκρατία στην Ελλάδα …Ενδιαφερόταν όσο ήταν μαζεμένες οι κάμερες.

Όπως και όλοι οι "συνοδοιπόροι" της εκμεταλλεύτηκε κι αυτή τη Χούντα. Με τον γνωστό δικό της τρόπο —τον "οριζόντιο"— διακρίθηκε και σαν "αντιστασιακή" και σαν "ηθοποιός" …Καί τα δύο σε εισαγωγικά. Μόλις τελείωσε η "αντίσταση" και "δικαιώθηκε" ως "σοσιαλίστρια" υπουργός, "διεκδίκησε" και τα "μάρμαρα" του Παρθενώνα. Βρήκε άλλη "ευαισθησία" των Ελλήνων, για να τους "δουλεύει" …Η αδίστακτη Μελίνα, που, για να επιτύχει τον στόχο της, μπορούσε να κάνει τα πάντα εις βάρος των πάντων …Η καιροσκόπος Μελίνα, που, μόλις είδε το "κλίμα" ν' αλλάζει, έγινε "κολλητή" των Εβραίων …Η Μελίνα, που μας φόρτωσε ως πρώτο διευθυντή του μεγαλύτερου μουσείου των Ελλήνων τον Εβραίο "τίποτα" που παντρεύτηκε, για να κάνει καριέρα.

…Η γυναίκα. που, κάθε φορά που παντρευόταν, έδινε στον όρο "Ιψενικό Τρίγωνο" τουλάχιστον δεκαπέντε νέες πλευρές και τριάντα τόσες νέες γωνίες …Η γυναίκα, που, όποιον νέο εραστή ερωτευόταν, ήθελε να τον απολαμβάνει με την ασφάλεια και υπό τη "χορηγία" του πλούσιου συζύγου. Πολλές φορές μάλιστα αναρωτιόταν τον λόγο για τον οποίο θα έπρεπε να χωρίσει τον πλούσιο πρώην σύζυγο, προκειμένου ν' απολαύσει τον φτωχό νέο εραστή …Παράξενο της φαινόταν …Τι "άδικος" κόσμος για ένα τόσο "άβγαλτο" κορίτσι; …Ένας ανθρώπινος "βόθρος" στην κυριολεξία. Ακόμα και για τον ακόλαστο Ανδρέα ήταν "too match". Ούτε ο ηδυπαθής και γνωστός "μύλος"-Ανδρέας μπορούσε να "σηκώσει" τη διαστροφή της. Στην κυριολεξία την σιχαινόταν και το είχε δηλώσει δημοσίως.

…Και όμως, αυτό το προδοτικό πουταναριό χάρη στα ΔΟΛια ΜΜΕ των βενιζελικών γύρισε στην Ελλάδα σαν "ηρωίδα" …και μάλιστα "σοσιαλίστρια". Υπήρξαν άνθρωποι φτωχοί και βασανισμένοι, οι οποίοι ταυτίστηκαν μ' αυτήν και την "λάτρεψαν", αποδεικνύοντας ότι ήταν πιο φτωχοί στο πνεύμα απ' ό,τι στην τσέπη και λιγότερο βασανισμένοι απ' όσο αποδείχθηκε ότι "άντεχαν". Το "πορνείο" της Μεταπολίτευσης βρήκε στο πρόσωπό της την "ηρωίδα" που του άρμοζε. Το "κολαστήριο", στο οποίο διακρίθηκε στην Κατοχή, έπρεπε να αξιοποιηθεί από τη "σοσιαλιστική" Μεταπολίτευση και έτσι κι έγινε. Τι βρίσκεται στα δωμάτια, όπου "βασανίστηκε" τότε η Μελίνα; …στα δωμάτια εκείνα, όπου "κυνηγιόταν" με τους εραστές της υπό το βλέμμα του άντρα της; …Τα γραφεία του ΙΣΤΑΜΕ του Ανδρέα Παπανδρέου …Ο "τέντζερης" της Μελίνας βρήκε το "καπάκι" του Ανδρέα.

http://harryklynn.blogspot.gr/2012/08/blog-post_1126.html
http://eamb-ydrohoos.blogspot.gr/2012/10/global-government.html