Φλεγύας:Γιος του Αρη και της Χρύσης. Μυθικός πρόγονος των Φλεγύων, λαού Θεσσαλικού. Ο Ιξίονας, η Κορωνίδα και η Γυρτώνη ήταν παιδιά του [την Γυρτώνη την συναντούμε ως ΠΟΛΗ που έστειλε στρατό στην Τροία, ΡΑΨΩΔΙΑ Β, στ. 738].
Όταν πληροφορήθηκε ότι η Κορωνίδα περίμενε παιδί από τον Απόλλωνα, οργίστηκε και προσπάθησε να καταστρέψει τον ναό του θεού στους Δελφούς. Σύμφωνα με μια εκδοχή κατατοξεύθηκε από τον Απόλλωνα. Κατ’ άλλη εκδοχή καταδικάστηκε να τον ρίξουν στον Τάρταρο, όπου πάνω από το κεφάλι του κρέμεται αιώνια ένας πελώριος βράχος. [Βλ. Απολλόδωρος Γ, 118].
Και ο Παυσανία Θ, 36, 1-4 μιλώντας για τον Ορχομενό της Βοιωτίας, λέει: Μετά τον θάνατο του Ετεοκλή, γιου του Ανδρέως και της Ευίππης, ο οποίος, Ετεοκλής, ήταν ο πρώτος που θυσίασε στις θεές Χάριτες, η βασιλεία περιήλθε στη γενιά του Αλμου. Ο ίδιος ο Αλμος είχε κόρες την Χρυσογένεια και την Χρύση. Από την κόρη του Αλμου, Χρύση, και τον Αρη, υπάρχει παράδοση πως γεννήθηκε ο Φλεγύας, ο οποίος έγινε βασιλιάς επειδή ο Ετεοκλής πέθανε χωρίς παιδιά.
Την χώρα που ονομαζόταν ως τότε ΑΝΔΡΗΙΣ, την μετονόμασε σε Φλεγυαντίδα. Πόλη ήταν αρχικά κτισμένη Ανδρηίς, καθώς και μια που έκτισε ο Φλεγύας και την ονόμασε από το όνομά του. Σε αυτήν μάζεψε τους άριστους Έλληνες πολεμιστές. Οι Φλεγύες αργότερα, από απερισκεψία αποστάτησαν από τους άλλους Ορχομένιους και άρχισαν να διαρπάζουν τους γείτονες. Στο τέλος έκαναν εκστρατεία και στο δελφικό ιερό για να το συλήσουν. Όταν και ο Φιλάμμων πήγε εναντίον τους με επίλεκτους Αργείους, αλλά σκοτώθηκε στη μάχη και αυτός και οι διαλεχτοί Αργείοι. Πως τους Φλεγύες τους ευχαριστούσε ο πόλεμος πιο πολύ από τους άλλους Ελληνες, το επιβεβαιώνουν και οι στίχοι της Ιλιάδας [ΡΑΨΩΔΙΑ Ν, στ. 301-302], σχετικά με τον ΑΡΗ και τον γιο του Αρη ΦΟΒΟ.
Οι δύο τους λοιπόν εξοπλίζονταν για πόλεμο με τους Εφύρους και με τους μεγαλόκαρδους Φλεγύες. Εφύρους εδώ νομίζω εννοεί της Θεσπρωτίας χώρας. Η γενιά των Φλεγυών δέχτηκε δεινά πλήγματα από τον θεό με συνεχείς κεραυνούς και δυνατούς σεισμούς. Οσοι γλίτωσαν εξολοθρεύτηκαν από αρρώστεια επιδημική και μόνο ένα μικρό μέρος απ’ αυτούς διέφυγε στην Φωκίδα. Επειδή ο Φλεγύας δεν είχε παιδιά πηρε την βασιλεία ο Χρύσης, γιος της κόρης του Αλμου, Χρυσογένειας και του Ποσειδώνα. Γιος του Χρύση αυτού ήταν ο Μινύας, από τον οποίο οι υπήκοοί του ακόμη και τώρα λέγονται Μινύες.
Βλέπουμε πως η άποψη του Παυσανία ήταν ότι ο Φλεγύας δεν είχε παιδιά... Αλλοι όμως παραπάνω λένε πως γιος του ήταν ο Ιξίονας, που ρίχτηκε στον Τάρταρο [εξολοθρεύθηκε κατά κάποιον τρόπο, τιμωρούμενος από τον Δία]. Μετά από αυτόν, με επέμβαση πάλι του Δία, γεννηθηκε ο Πειρίθους. Εδώ πρέπει να συμπεράνουμε κάποια ανόρθωση των Φλεγυών και μίξη τους με τους Λαπίθες των οποίων το όνομα πήραν. Προκύπτει λοιπόν κάποια μακρινή σχέση Λαπίθων και Μινυών...
Η θεσπρωτική Εφύρα ήταν στα νότια της σημερινής Πάργας, σε μικρή απόσταση ανατολικά των εκβολών του Αχέροντα σε λόφο βρισκόμενο στη συμβολή του Αχέροντα με τον Κωκυτό. Κάτω από την Εφύρα σχηματιζόταν η Αχερουσία λίμνη. Το όνομα της Εφύρας διατηρήθηκε μέχρι τον Θουκυδίδη [1, 46]. Αργότερα αναφέρεται ως Κίχυρος [Στράβων 7, 324]. Ο Παυσανίας εκφράζει τη γνώμη πως ο Αρης και ο Φόβος που αναφέρονται στην Ιλιάδα ΡΑΨΩΔΙΑ Ν, στ. 301-302, πήγαν στους ΕΦΥΡΟΥΣ της Θεσπρωτίας. Πλησιέστερα όμως στη Θράκη απ’ όπου ο Αρης και ο γιος του ξεκίνησαν, ήταν η Εφύρα της Θεσσαλίας [κατόπιν Κραννών]. Γι’ αυτό υποστηρίχθηκε πως ο Ποιητής είχε στο νου του αυτήν την Εφύρα και τους περισσότερο γνωστούς Φλεγύες της Θεσσαλίας.
Ο Γεωγράφος Στράβων, λέει, πως ο Φλεγύας ήταν αδελφός του Ιξίονα και όχι πατέρας του.
ΙΧΙΟΝ = φύλλο του ιξού
ΙΞΙΣ = ορμή # φόρα # κίνηση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε κατοικους Ελλαδος ΔΕΝ γινονται δεκτά τα γκριγκλις.
Εαν ειστε κατοικος εξωτερικου και δεν μπορειτε να χρησιμοποιησετε Ελληνικο αλφαβητο, θα μεταφραζω εγω τα σχολια και θα τα παραθετω διπλα η κατω απο το δικο σας.
Σχολια σε αλλη γλωσσα επιτρεπονται.