Οἱ τρεῖς βομβαρδισμοὶ τοῦ Πειραιῶς ἀπὸ τοὺς «συμμάχους» μας!

«Σύμμαχοι» μὲ πάρα πολλὰ εἰσαγωγικά!
Τόσα πολλὰ ποὺ τελικῶς, μόνον ἐκ τῶν ἀποτελεσμάτων, κρίνουμε πὼς καλλίτερα νὰ ἔχουμε ἀμέτρητους ἐχρθροὺς παρὰ τέτοιους «συμμάχους»!
Τὸ ἔγκλημα αὐτὸ ἔχει ἀποσιωποιηθεῖ μὲ περισσὴ φροντίδα. 
Οὐδεῖς ἔχει ἀναφερθεῖ σὲ θέμα ἀποζημιώσεων, εὐθυνῶν καὶ τιμωρίας.
Οἱ ἐγκληματίες μάλλιστα ὑπερηφανεύονται γιὰ τὰ ἔργα τους καὶ τὰ προβάλλουν παντοῦ, δίχως κἂν τὴν πρόθεσιν νὰ ζητήσουν τὴν ἐλαχίστη συγγνώμη!
Αὐτοί φταῖνε ἢ ἐμεῖς;

Φιλονόη.

Υ.Γ. Ἐὰν συνυπολογίσουμε καὶ τοὺς ναυτικοὺς ἀποκλεισμούς, οἱ ὁποῖοι ὁδήγησαν στὸν θάνατο ἀπὸ ἀσιτία χιλιάδων Ἑλλήνων, τότε μήπως συζητᾶμε γιά ἕνα πολύ καλά προμελετημένο ἔγκλημα;

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.500 νεκροί! : Όλοι Έλληνες, μόνον 8 ήταν οι νεκροί Γερμανοί. O βομβαρδισμός του Πειραιά πρέπει να μένει όμως σαν κάτι κρυφό.

Για τρεις ώρες, από τις 12 το μεσημέρι (ώρα που ο κόσμος βρισκόταν στους δρόμους), τα “συμμαχικά” αεροπλάνα, έκαναν στάχτη την πόλη. Στους δρόμους σκορπισμένα πτώματα, φριχτές εικόνες ακρωτηριασμένων παιδιών. Οι δρόμοι κλεισμένοι από ξύλα, κεραμίδια από τις στέγες, αναποδογυρισμένα αυτοκίνητα και λάκκοι, που είχαν ανοίξει οι βόμβες. Τα θύματα υπολογίστηκαν σε 5.500: Σχεδόν όλοι Έλληνες, μόνον 8 ήταν οι νεκροί Γερμανοί στρατιώτες. Ανάμεσα στις χιλιάδες των θυμάτων της μέρας εκείνης, συγκαταλέγονται και 85 μαθήτριες μαζί με τις 15 δασκάλες τους της Δημοτικής Οικοκυρικής και Επαγγελματικής Σχολής Πειραιά, που καταπλακώθηκαν στο καταφύγιο του κτιρίου της Ηλεκτρικής Εταιρείας. Ακόμη 200 μαθήτριες που πέθαναν από ασφυξία στη Γαλλική Σχολή.

αυτο το πηρα απο εδω 

[http://www.thermopilai.org/content/ianouarios-1944-ena-egklema-polemou-pou-den-gnorizete-o-bombardismos-tou-peiraia-apo-tous]

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Οι τρεις βομβαρδισμοί του Πειραιως (11 Ιανουαρίου 1944)

Εάν θα πρέπη κάποιος να κάνη έρευνα σχετικά με τα γεγονότα που συνέβησαν την εποχή εκείνην (11/1/1944), θα πρέπη να ψάχνη στα επίσημα αρχεία του Κράτους ή αλλού για «θύματα γερμανικής κατοχής» ή εις τις «απώλειες αμάχων», «θύματα βομβαρδισμού Πειραιά» κ.ο.κ. 

Καμία όμως αναζήτησις τέτοια, δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα των γεγονότων που συνέβησαν  εις την πραγματικότητα. Δεν είναι καθόλου περίεργο ότι ακόμη και τότε που η μνήμη των γεγονότων ήτο νωπή, η σιωπή ήταν τέτοια που κάλυψε οποιαδήποτε έρευνα που έγινε από επίσημους φορείς της πολιτείας. Η εξόριστη τότε κυβέρνησις του Τσουδερού από το Κάϊρο που  διαμαρτυρήθηκε έντονα δεν έλαβε ποτέ μιαν απάντησιν ικανή να ικανοποιήση το λαϊκόν αίσθημα. Ο Πειραιευς εβομβαρδίσθη όπως απεδείχθη αργότερον από τους συμμάχους,  τους αγγλο-αμερικάνους ολίγες ημέρες προ την αποχώρησιν των γερμανών από την Ελλάδαν, όταν οι δεύτεροι αποχωρούσαν πλέον ατάκτως από όλη την ευρώπη και όλοι εγνώριζον πλέον ότι ο πόλεμος δια αυτούς ήτο χαμένος. 

Άλλη μια αλήθεια που θα ιδομεν αναλυτικως κατωτερω είναι ότι δεν ομιλωμεν δια τον βομβαρδισμόν αλλά δια τους βομβαρδισμούς του Πειραιως.

Ο κατοχικός τότε πρωθυπουργός της Ελλάδος Ιωάννης Ράλλης διαμαρτυρήθη έντονως γράφων τα κάτωθι: 

«Αεροπορική επιδρομή πρωτοφανούς αγριότητος έλαβε χώραν την μεσημβρίαν της σήμερον εις την γείτονα. Δεν πρόκειται περί πολεμικής επιχειρήσεως, αλλά περί τρομοκρατικής επιθέσεως εναντίον του ελληνικού λαού του Πειραιώς, πεσόντος θύμα της βαρβάρου αυτής ενεργείας. Δεν εβομβαρδίσθησαν στόχοι στρατιωτικοί, αλλ’ αυτή η καρδιά της πόλεως του Πειραιώς. Καθ’ εκατοντάδας θρηνούμεν τα θύματα της εξάλλου αυτής πράξεως των επιδρομέων. Εκκλησίαι, και ο καθεδρικός ναός, δημόσια και κοινωφελή ιδρύματα, ιδιωτικαί κατοικίαι και γραφεία εβλήθησαν μετά λύσσης και ασφαλώς εκ προμελέτης… Ρηγνύω κραυγήν διαμαρτυρίας ενώπιον της Ανθρωπότητος δια το επιτελεσθέν πρωτάκουστον ανοσιούργημα, το οποίον δεν είναι δυνατόν να αφεθή αστιγμάτιστον όταν σημάνη η ώρα της δικαιοσύνης».

Όμως δεν ελήφθησαν τα λεγόμενά του υπόψιν καθότι όπως προαναφέραμε ήτο κατοχικός πρωθυπουργός ενώ η νόμιμος κυβέρνησις ήτο του Τσουδερού (Κάϊρο).  

Κάποιες απαντήσεις των συμμάχων ομίλησαν για «στρατιωτικούς στόχους που προσεβλήθησαν και για ατυχή θάνατο ορισμένων κατοίκων που ήτο αναγκαίον επακόλουθον της επιδρομής». Οι στρατιωτικοί στόχοι που προσβλήθηκαν κατά την διάρκεια του βομβαρδισμού ήταν οι 8 γερμανοί στρατιώτες που σκοτώθηκαν, ενώ όταν αναφερόμαστε στο αναγκαίο επακόλουθον της επιδρομής, ομιλουμεν δια 5.500 νεκρούς και δια τεραστιαν καταστροφήν αφορούσα την υλικοτεχνικήν υποδομήν της πόλεως.

Ο Ναός της Αγίας Τριάδας (1850) καταστράφηκε στον βομβαρδισμό του '44

Ο ερευνητής Δημοσιογράφος Βασίλης Κουτουζής, στο αφιέρωμα που έχει κάνει για τον βομβαρδισμό αυτό (που αξίζει να διαβάσετε όλο εδώ και που εγώ προσωπικά θεωρώ την περιγραφή του την πιο πλήρη) τον χαρακτηρίζει παρανοϊκό ενώ η εισαγωγή του σου κόβει την ανάσα….

 Μεσημέρι  της 11^ης  Ιανουαρίου του 1944!

        Η πιο εγκληματική ενέργεια των παραφρόνων συμμάχων. Βομβαρδίζουν τον Πειραιά, δήθεν για να διώξουν τους Γερμανούς.  

       Τα «συμμαχικά» αεροπλάνα,  κάνουν στάχτη την πόλη! Στους δρόμους σκορπισμένα πτώματα, φριχτές εικόνες ακρωτηριασμένων παιδιών! Οι δρόμοι κλεισμένοι από ξύλα, κεραμίδια από τις στέγες, αναποδογυρισμένα αυτοκίνητα και λάκκοι που έχουν ανοίξει οι βόμβες.  

        Σφυροκόπημα για τρεις ώρες, από τις 12 το μεσημέρι  – ώρα που ο κόσμος βρισκόταν στους δρόμους…….

       

      

Σκοπός του άρθρου αυτού δεν είναι η περιγραφή του βομβαρδισμού του Πειραιά, περιγραφή βέβαια που με μεγάλη επιτυχία άλλοι έχουν παρουσιάσει, αλλά να ερευνήσουμε από ποιούς έγινε ο βομβαρδισμός, με ποιά μέσα και το κατά πόσο τόσα χρόνια οι αρχές να ερευνήσουν τα αίτια και αν τα επερχόμενα αποτελέσματά τους ήταν προμελετημένα ή όχι.

  

άθικτες έμειναν όλες οι γερμανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις του Ναυστάθμου, το αεροδρόμιο, τα ναυπηγεία του Περάματος, μεταξύ αυτών και το μεγαλύτερο που κατασκεύαζε τσιμεντόπλοια για λογαριασμό των γερμανικών αρχών κατοχής.

Για πολλά χρόνια ένα από τα ερώτηματα που υπήρχαν ήταν αν επρόκειτο για αγγλικά ή αμερικάνικα αεροπλάνα. Η ανέλκυση από την θάλασσα όμως ενός αεροπλάνου που έριξαν οι γερμανοί κατά την διάρκεια του πρώτου βομβαρδισμού καθώς και η τυχαία ανακάλυψη βόμβας απέδειξαν περίτρανα ότι επρόκειτο για καθαρά αμερικάνικο βομβαρδισμό που επραγματοποιήθηκε από Ιπτάμενα Φρούρια (Πρόκειται για ένα τετρακινητήριο βαρύ βομβαρδιστικό αεροπλάνο που κατασκευάστηκε από την εταιρία Boeing για τις ανάγκες της Αμερικανικής αεροπορίας. Χρησιμοποιήθηκε κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κυρίως για τον βομβαρδισμό Γερμανικών στόχων.  Μπορούσε να πετάξει σε πολύ μεγάλο ύψος, σε μεγάλες αποστάσεις, μεταφέροντας μεγάλο φορτίο και μπορούσε να αμυνθεί σε εχθρικές επιθέσεις. Ήταν το αεροπλάνο με τη ρίψη περισσοτέρων βομβών από οποιοδήποτε άλλο, κατά τη διάρκεια του πολέμου). Όμως στο σημείο αυτό οφείλουμε να πούμε ότι έστω και αν ποτέ δεν εύρισκαν το βυθισμένο στον λιμένα αεροσκάφος, έστω και αν ποτέ δεν εύρισκαν βόμβα αμερικάνικου βομβαρδιστικού, δεν θα υπήρχε καμία δικαιολογία να μην φανερωθεί η ταυτότητα των δραστών αφού ηαποστολή ουδέποτε εκρατήθει μυστική ή απόρρητη περισσότερο ή λιγότερο από τις υπόλοιπες επιχειρήσεις της εποχής εκείνης. 

Οι πιλότοι ουδέποτε κρύφτηκαν, συνέστισαν μάλιστα ενώσεις και συνδέσμους και ανάρτησαν εμφανώς τις αποστολές τους μεταξύ των οποίων ήταν και ο βομβαρδισμός του Πειραιά. 
Μικρή έρευνα στο διαδίκτυο είναι αρκετή για να βρει κάποιος τις μοίρες που έλαβαν μέρος, τα αεροπλάνα, τα μέσα της εποχής, τις διαταγές ακόμα και τα ονοματεπώνυμα με τις διευθύνσεις όλων όσων έλαβαν μέρος.
Γιατί άραγε ουδέποτε δημοτική ή άλλη αρχή δεν ήρθε σε επικοινωνία μαζί τους για να παρευρεθούν σε κάποια τελετή, να πούνε την άποψή τους ή να κάνουν γνωστές τις εντολές κάτω από τις οποίες έδρασαν; Έκανε γνωστή δημοτική ή κάποια άλλη αρχή σε αυτές τις ενώσεις τι  προξένησαν με την πράξη τους ή οι τελετές αυτές γίνονται τόσα χρόνια μόνο για εσωτερική κατανάλωση και όχι για δημοσιοποίηση κάποιου γεγονότος;;

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ ΒΟΜΒΑΡΔΙΣΜΩΝ

Σχηματισμός τέτοιων σκαφών (B17) απογειώθηκαν από την αμερικάνικη πλέον βάση της Φότζια Ιταλίας, που ανήκαν στην 5η πτέρυγα της 15ης Αεροπορικής Στρατιάς. Για προστασία από τυχόν προσβολή τους από αεροσκάφη του άξονα συνοδεύονταν από αεροσκάφη τύπου Lockheed P 38 Lightning. 

 Ο πιο πάνω σχηματισμός έφτασε στον Πειραιά στις 12.35 και στις 13.43 απεχώρησε. Το μεγαλύτερο μέρος των βομβών που έριξε ήταν εμπρηστικές.
Όμως όπως προαναφέραμε δεν ήταν μόνο αυτός ο βομβαρδισμός. Ακολούθησαν στις 19.22 και 22.00 άλλοι δύο βομβαρδισμοί από αγγλικούς σχηματισμούς αυτή την φορά (RAF).  
Η πληροφορία αυτή δίνεται πλέον ελεύθερα από το Military History Network και στο σκέλος που αφορά την USAF (αμερικάνικη αεροπορία). Οι 3 πρώτες γραμμές είναι αυτές που αφορούν την καταστροφή της πόλης ενώ στο ημερολόγιο κάνει λόγο μόνο για βομβαρδισμό λιμένα. Απώλειες δικές τους 8 αεροσκάφη εκ των οποίων τα 6 καταστράφηκαν από μεταξύ τους σύγκρουση λόγω συνεφιάς.

TUESDAY, 11 JANUARY 1944

STRATEGIC OPERATIONS (Fifteenth Air Force): B-17′s, with P-38 escort, bomb the harbor at Piraeus, Greece; they destroy 8 attacking fighters; 6 B-17′s are lost in midair collisions in the heavy overcast.
Transfers in Italy:
HQ 82d Fighter Group and 95th, 96th and 97th Fighter Squadrons from Lecce to Vincenzo Airfield with P-38′s.
HQ 456th Bombartment Group (Heavy) and 744th, 745th, 746th and 747th Bombardment Squadrons (Heavy) to Cerignola from the US with B-24′s; first mission is 10 Feb. 

 Από το ημερολόγιο αποστολών της 301 μοίρας βομβαρδιστικών η οποία προς το τέλος του πολέμου ενσωματώθηκε με την 15η Αεροπορική Δύναμη όπως είπαμε βλέπουμε την κίτρινη ένδειξη που αφορούσε την αποστολή βομβαρδισμού του Πειραιά.

01/04/1944 Sofia Bulgaria – City
01/07/1944 Fiume Italy – TW
01/08/1944 Reggio/Emilia Italy – ACF/MY
01/09/1944 Pola Italy – D
01/10/1944 Sofia Bulgaria – City
01/11/1944 Piraeus Greece – H
01/13/1944 Rome Italy – AD
01/14/1944 Mostar Yugoslavia – AD
01/15/1944 Fano Italy – RR Bridge
01/16/1944 Klagenfurt Austria – ACF
01/17/1944 Pontassieve Italy – MY/RR Br

Η λεζάντα της φωτογραφίας από την μοίρα βομβαρδισμού ήταν το λιμάνι του πειραιά. Οι βόμβες ομώς εδώ φαίνονται να πέφτουν στο ύψος του Φαλήρου

Η αεροφωτογραφία είναι από το Imperial War Museum. Έχει ληφθεί από την R.A.F. και σε αυτήν φαίνεται ξεκάθαρα ο λιμένας Πειραιώς

Φόρτωση βομβών στην 301η μοίρα

 

 Από το ημερολόγιο αποστολής ουδεμία αναφορά γίνεται ως προς τους στόχους παρά μόνο ότι λόγω έντονης συννεφιάς και παγετού, η αποστολή κατέληξε σε πλήρη αποτυχία, καθόσον τα αεροσκάφη συγκρούσθησαν μεταξύ τους και ίσως αυτός είναι ο μόνος λόγος για την βιαστική ρήξη βομβών και την πλήρη αστοχία όσον αφορά στρατιωτικούς στόχους. Από τα γραφόμενα φαίνεται να ομιλούν για παταγώδη αποτυχία, για έλλειψη σεβασμού στις καιρικές συνθήκες και περιγράφει ο υπεύθυνος λεπτομερώς το χρονικό της σύγκρουσης των αεροσκαφών.

 Από το βιβλίο πτήσεων όμως φαίνεται ότι η 301 μοίρα πέταγε πάνω από Αθήνα-Πειραιά για όγδοη φορά από τις 10 Σεπτεμβρίου 1943 μέχρι και την 11 Ιανουαρίου του 1944. Είχε γνώση του εναέριου χάρτη καθώς και την εξοικίωση.

Εξετέλεσε αποστολές πάνω από Αθήνα πειραιά την:
 (στις ημερομηνίες προηγούνται οι μήνες σύμφωνα με τον αγγλοσαξωνικό τρόπο αρίθμησης)

10/9/1943 athens

10/10/1943 athens

11/17/1943 athens

12/6/1943 athens

12/8/1943 athens

12/14/1943 piraeus

12/20/1943 athens

1/11/1944 piraeus

 ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

• Δεν έμεινε σχολείο, νοσοκομείο, εκκλησία, καταφύγιο και γενικά χώρος που συγκεντρώνονταν κόσμος που να μην επλήγηκε. 
• Η καταστροφή σε κόστος υπολογίστηκε περί τα 325 εκατομ. προπολεμικές δραχμές. 
• Ο Πειραιάς από την μεγαλοπρέπεια του μεσοπολέμου βυθίστηκε ολοκληρωτικά στο χάος και έκανε χρόνια για να ορθοποδίσει. 
• Κανένα διεθνές δικαστήριο δεν δίκασε αυτό το έγκλημα πολέμου, ουδείς τιμωρήθηκε. 
• Κανείς εκπρόσωπος δημοτικής ή άλλης αρχής εζήτησε αποζημίωση και ουδείς αποζημιώθηκε. 
• Καμμία πόλη που δεν ανήκε εντός της γερμανικής επικράτειας, δεν βομβαρδίστηκε τρεις φορές την ίδια μέρα από δύο διαφορετικές υπερδυνάμεις της εποχής. 
• Καμία συμμαχική πόλη δεν βομβαρδίστηκε από τους ίδιους τους συμμάχους.
•  Δεν έγινε ποτέ γνωστός αν υπήρχε διαταγή σύμφωνα με την οποία σφυροκόπησαν αλύπητα τον πληθυσμό και όχι τους στρατιωτικούς στόχους ή εαν αυτό συνέβει λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν.

 

Φωτο από το αρχείο ένωσης εργαζομένων ΗΣΑΠ

Φωτο από το αρχείο ένωσης εργαζομένων ΗΣΑΠ

Το τραγούδι που ακολουθεί γράφτηκε από τον Πειραιώτη ρεμπέτη Μιχάλη Γεννίτσαρη, για τον βομβαρδισμό:

Επιδρομή στον Πειραιά
Μουσική/Στίχοι: Γεννήτσαρης Μιχάλης 
Δίσκος: «Τα ρεμπέτικα της Κατοχής»

Εμάθατε στον Πειραιά επιδρομή μεγάλη
Γκρεμίσανε τα σπίτια μας, πω-πω ζημιά μεγάλη

Μέρα και νύχτα ρίχνανε μπόμπες τα αρεοπλάνα
και χάνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα

Σκορπούσανε το θάνατο και ρίχνανε αράδα
και το λιμάνι γκρέμισαν και την Αγια Τριάδα

Μπόμπες πολλές ερίξανε μέσα στο τελωνείο
και τον Περαία κάνανε σωστό νεκροταφείο

Πηγές: 
Imperial War Museum
301 WWII Bonbing Missions
Στοιχεία Ερευνητή Δημοσιογράφου Βασ. Κουτουζή
Ένωση Εργαζομένων ΗΣΑΠ
301st Association
15th Air Force
RAF in WWII (Πειραιόραμα)

πηγη>

http://www.filonoi.gr/bombardismoi/