Ἕλληνες,
Δυόμιση χιλιάδες χρόνια ἀπὸ τὴν Μάχη τοῦ Μαραθῶνος (ἐπέτειο τὴν ὁποίαν ἐσεῖς οἱ ἀνάξιοι νεοέλληνες [εκτος απο εμενα] ἔχετε τὸ θράσος νὰ θέλετε νὰ ἑορτάσετε κιόλας τοῦ χρόνου...), λιγότερο ἀπὸ δύο αἱῶνες ἀπὸ τὴν Παλιγγενεσία τοῦ 1821, καὶ ἡ Πατρίδα μας, ἐλέῳ τῶν παραφρόνων μισελλήνων πρακτόρων καὶ προδοτῶν ποὺ μᾶς διαφεντεύουν,
ὑποτάσσεται καὶ πάλι στὸν ζυγὸ τῆς βαρβάρου Ἀσίας.
Καὶ αὐτὴν τὴν φορὰ γιὰ πάντα, ἴσως. Διότι ἡ βρωμερὴ Νέα Τάξις, ἡ χειρότερη λαῖλαψ ποὺ ἔπληξε ἀπὸ καταβολῆς κόσμου τὸν πλανήτη, χειρότερη ἀπὸ κάθε Ταμερλάνο, Στάλιν καὶ Χίτλερ, λέπρα ποὺ γενοκτόνησε ἠπείρους καὶ ἀφάνισε πολιτισμούς, δὲν ἐπιδιώκει μόνον τὴν ὑποδούλωσί μας, τὴν κατάλυσι τῆς ἐθνικῆς μας αὐτοδιαθέσεως καὶ ἐλευθερίας. Ζητεῖ αὐτὸν τοῦτον τὸν φυλετικό μας ἀφανισμό.
Ζητεῖ τὴν οἰκολογικὴ ἀλλοίωσι ὁλοκλήρου τοῦ οἰκοσυστήματος τῆς Ἑλλάδος· τὴν ἀντικατάστασι τοῦ γηγενοῦς πληθυσμοῦ ἀπὸ στίφη ἀλλοφύλων καὶ ἀλλοθρήσκων τριτοκοσμικῶν ἀφροασιατῶν. Τὴν μετατροπὴ τῆς χώρας σὲ τριτοκοσμικὸ ἰσλαμικὸ Σουδὰν καὶ Μπαγκλαντές. Ζῶα ἐὰν εἴμασταν, κάθε φυσιολάτρης θὰ ἀγανακτοῦσε γιὰ τὴν τερατώδη ὕβριν κατὰ τῆς Φύσεως. Καὶ ἐδῶ μιλοῦμε γιὰ ἀνθρώπους, κοινωνία, παράδοσι καὶ πολιτισμό, γιὰ πατρίδα, γιὰ τὰ ὀστὰ τῶν προγόνων καὶ τὰ ὄνειρα τῶν ἀπογόνων μας, γιὰ τὴν ἐξαφάνισι ἑνὸς γένους τόσων χιλιάδων ἐτῶν -τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων.
Ἕλληνες,
Εὐρισκόμεθα ἐνώπιον κατάμαυρης δουλείας αἰώνων. Τὸ τρόπαιον τοῦ 1821 γκρεμίζεται στὶς μέρες μας. Καὶ δὲν ἔχουμε κἂν ἕνα στενὸ στὶς Θερμοπύλες, δυὸ πολεμίστρες στὰ τείχη τῆς Βασιλεύουσας, ὤστε, ἂν καὶ ἀνάξιοι νὰ κρατήσουμε ὄρθιο τὸ ἔργο τόσων γενεῶν προγόνων μας, νὰ παραδώσουμε τουλάχιστον κληρονομιὰ στὰ παιδιά μας τὴν θυσία τῆς γενναίας πτώσεώς μας.
Οἱ ὀρδὲς τῶν ἀλλοφύλων εἰσβολέων θὰ κατασκάψουν τὸ ἱερὸ χῶμα καὶ τὰ ὀστὰ τῶν προγόνων μας, χωρὶς τὸ χῶμα νὰ ποτισθῇ πρώτα μὲ τὸ αἷμά μας, χωρὶς τὸ χῶμα νὰ πάρῃ ἀπὸ τὸ αἷμά μας νέα δύναμι γιὰ νὰ θρέψῃ τοὺς ἀπογόνους μας καὶ νὰ ἀποτινάξῃ τοὺς βαρβάρους καταπατητές ἀπὸ πάνω του.
Ὁ ἥλιος μας, τὸ φῶς τῆς Ἑλλάδος, δὲν θὰ λάμπῃ στὸ ἀστραφτερὸ χαμόγελο καὶ στὰ κόκκινα χείλη τῶν κοριτισιῶν μας, οὔτε στὰ ἀρχαῖα μάρμαρα στὶς ἐλιὲς καὶ στὰ ἀμπέλια μας, ἀλλὰ θὰ χτυπᾶ σκοτεινὲς ἀφροασιατικὲς νομαδικὲς φυλές, ἰσλαμικὲς μαντῆλες καὶ θρασεῖς, ὀξεῖς μιναρέδες ποὺ θὰ πληγώνουν τὶς καμπύλες τῶν λοφίσκων τῆς γῆς καὶ τῶν ἀκρογυαλιῶν μας.
Ὁ ἄνεμος δὲν θὰ ψιθυρίζῃ τὴν γλῶσσα τοῦ Ὁμήρου , ἀλλὰ ἤχους ξένους, σκληρούς, βαρβαρικούς. Τὰ ὄνειρά μας, ξένα σὲ ξένο τόπο, κυνηγημένα, σὰν ἀχνὰ φαντάσματα τὶς νύχτες θὰ ψάχνουν τὶς χαμένες τους ἑστίες...
Finis Graeciae.
Ἕλληνες,
Παρὰ ταῦτα.
Κλεῖστε στὴν ψυχή σας στὴν Ἑλλάδα. Χαλυβδωσατε τὶς πολεμίστρες ποὺ δὲν μποροῦν οἱ ἐχθροὶ νὰ ἀλώσουν.
Διδάξτε τὰ παιδιά σας στὸ Σχολειο των φιλοσοφων και των Θεων του Ολυμπου. Μεγαλῶστε τοὺς αὐριανοὺς στρατιῶτες μας. Διότι ὁ πόλεμος συνεχίζεται. Καὶ εἴμεθα πλέον οἱ πολεμισταὶ τοῦ Πνεύματος. Μπορεῖ νὰ μᾶς λείπει τὸ πεδίον τοῦ Μαραθῶνος καὶ τῶν Θερμοπυλῶν, γιὰ νὰ προσφέρουμε ἐκεῖ τὸ αἷμά μας, ἀλλὰ πολεμοῦμε κάθε μέρα στὸ πεδίον τοῦ Πνεύματος.
Ἐκεῖ, στὸν Μεγάλο παράλληλο Πόλεμο, κάθε μέρα βρισκόμαστε συγχρόνως καὶ στὶς Θερμοπύλες καὶ στὴν Σαλαμῖνα, καὶ στὰ Δερβενάκια, καὶ στὴν Πίνδο, ἐμεῖς, ἐκεῖ, γιὰ πάντα, ἐκεῖ, κάθε μέρα θυσιαζόμενοι· μέχρι νὰ ἐγκαταλείψουμε τὴν μάχη καὶ νὰ πεθάνουμε καὶ ἐκεῖ καὶ ἐδῶ -ἢ νὰ μείνουμε στὶς ἐπάλξεις ἕως τὸ ξημέρωμα τῆς εὐλογημένης ἡμέρας, ὅταν θὰ λύσουμε μιὰ γιὰ πάντα τοὺς λογαριασμούς μας -καὶ ἐκεῖ καὶ ἐδῶ.
Ἕλληνες,
Ὁ Μεγάλος καὶ τελευταῖος Πόλεμος ξεκίνησε. Μέχρις ἐσχάτων.
Ἕλληνες,
Μαζί, γυαλίζουμε τοὺς θώρακες καὶ τὶς ἀσπίδες μας, τροχίζουμε τὰ ξίφη καὶ τὰ δόρατά μας, φοροῦμε τὶς φοβερὲς περικεφαλαῖες μας καὶ ξεδιπλώνουμε τὶς ἔνδοξες σημαῖες μας στὸν ἄνεμο ποὺ μεταφέρει ἠχὼ ἀρχαίων ἐπῶν, παιάνες καὶ κλαγγὴ ἁρμάτων. Καὶ δίδουμε τὸν τρομερὸ ὅρκο:
Ὁρκίζομαι, ὅτι θέλω τρέφει εἰς τὴν καρδίαν μου ἀδιάλλακτον μῖσος ἐναντίον τῶν τυράννων τῆς πατρίδος μου, τῶν ὀπαδῶν καὶ τῶν ὁμοφρόνων μὲ τούτους. Θέλω ἐνεργεῖ κατὰ πάντα τρόπον πρὸς βλάβην των καὶ αὐτὸν τὸν παντελῆ ὄλεθρόν των, ὅταν ἡ περίστασις συγχωρήσῃ. Ἀμυνῶ δὲ καὶ ὑπὲρ ἱερῶν καὶ ὑπὲρ ὁσίων καὶ μόνος καὶ μετὰ πολλῶν· τὴν πατρίδα δὲ οὐκ ἐλάσσω παραδώσω, πλείω δὲ καὶ ἀρείω ὅσης ἂν παραδέξωμαι. Μέχρι τελευταίας ρανίδος.
ΕΛΕΛΕΥ!
Δυόμιση χιλιάδες χρόνια ἀπὸ τὴν Μάχη τοῦ Μαραθῶνος (ἐπέτειο τὴν ὁποίαν ἐσεῖς οἱ ἀνάξιοι νεοέλληνες [εκτος απο εμενα] ἔχετε τὸ θράσος νὰ θέλετε νὰ ἑορτάσετε κιόλας τοῦ χρόνου...), λιγότερο ἀπὸ δύο αἱῶνες ἀπὸ τὴν Παλιγγενεσία τοῦ 1821, καὶ ἡ Πατρίδα μας, ἐλέῳ τῶν παραφρόνων μισελλήνων πρακτόρων καὶ προδοτῶν ποὺ μᾶς διαφεντεύουν,
ὑποτάσσεται καὶ πάλι στὸν ζυγὸ τῆς βαρβάρου Ἀσίας.Καὶ αὐτὴν τὴν φορὰ γιὰ πάντα, ἴσως. Διότι ἡ βρωμερὴ Νέα Τάξις, ἡ χειρότερη λαῖλαψ ποὺ ἔπληξε ἀπὸ καταβολῆς κόσμου τὸν πλανήτη, χειρότερη ἀπὸ κάθε Ταμερλάνο, Στάλιν καὶ Χίτλερ, λέπρα ποὺ γενοκτόνησε ἠπείρους καὶ ἀφάνισε πολιτισμούς, δὲν ἐπιδιώκει μόνον τὴν ὑποδούλωσί μας, τὴν κατάλυσι τῆς ἐθνικῆς μας αὐτοδιαθέσεως καὶ ἐλευθερίας. Ζητεῖ αὐτὸν τοῦτον τὸν φυλετικό μας ἀφανισμό.
Ζητεῖ τὴν οἰκολογικὴ ἀλλοίωσι ὁλοκλήρου τοῦ οἰκοσυστήματος τῆς Ἑλλάδος· τὴν ἀντικατάστασι τοῦ γηγενοῦς πληθυσμοῦ ἀπὸ στίφη ἀλλοφύλων καὶ ἀλλοθρήσκων τριτοκοσμικῶν ἀφροασιατῶν. Τὴν μετατροπὴ τῆς χώρας σὲ τριτοκοσμικὸ ἰσλαμικὸ Σουδὰν καὶ Μπαγκλαντές. Ζῶα ἐὰν εἴμασταν, κάθε φυσιολάτρης θὰ ἀγανακτοῦσε γιὰ τὴν τερατώδη ὕβριν κατὰ τῆς Φύσεως. Καὶ ἐδῶ μιλοῦμε γιὰ ἀνθρώπους, κοινωνία, παράδοσι καὶ πολιτισμό, γιὰ πατρίδα, γιὰ τὰ ὀστὰ τῶν προγόνων καὶ τὰ ὄνειρα τῶν ἀπογόνων μας, γιὰ τὴν ἐξαφάνισι ἑνὸς γένους τόσων χιλιάδων ἐτῶν -τοῦ Γένους τῶν Ἑλλήνων.
Ἕλληνες,
Εὐρισκόμεθα ἐνώπιον κατάμαυρης δουλείας αἰώνων. Τὸ τρόπαιον τοῦ 1821 γκρεμίζεται στὶς μέρες μας. Καὶ δὲν ἔχουμε κἂν ἕνα στενὸ στὶς Θερμοπύλες, δυὸ πολεμίστρες στὰ τείχη τῆς Βασιλεύουσας, ὤστε, ἂν καὶ ἀνάξιοι νὰ κρατήσουμε ὄρθιο τὸ ἔργο τόσων γενεῶν προγόνων μας, νὰ παραδώσουμε τουλάχιστον κληρονομιὰ στὰ παιδιά μας τὴν θυσία τῆς γενναίας πτώσεώς μας.
Οἱ ὀρδὲς τῶν ἀλλοφύλων εἰσβολέων θὰ κατασκάψουν τὸ ἱερὸ χῶμα καὶ τὰ ὀστὰ τῶν προγόνων μας, χωρὶς τὸ χῶμα νὰ ποτισθῇ πρώτα μὲ τὸ αἷμά μας, χωρὶς τὸ χῶμα νὰ πάρῃ ἀπὸ τὸ αἷμά μας νέα δύναμι γιὰ νὰ θρέψῃ τοὺς ἀπογόνους μας καὶ νὰ ἀποτινάξῃ τοὺς βαρβάρους καταπατητές ἀπὸ πάνω του.
Ὁ ἥλιος μας, τὸ φῶς τῆς Ἑλλάδος, δὲν θὰ λάμπῃ στὸ ἀστραφτερὸ χαμόγελο καὶ στὰ κόκκινα χείλη τῶν κοριτισιῶν μας, οὔτε στὰ ἀρχαῖα μάρμαρα στὶς ἐλιὲς καὶ στὰ ἀμπέλια μας, ἀλλὰ θὰ χτυπᾶ σκοτεινὲς ἀφροασιατικὲς νομαδικὲς φυλές, ἰσλαμικὲς μαντῆλες καὶ θρασεῖς, ὀξεῖς μιναρέδες ποὺ θὰ πληγώνουν τὶς καμπύλες τῶν λοφίσκων τῆς γῆς καὶ τῶν ἀκρογυαλιῶν μας.
Ὁ ἄνεμος δὲν θὰ ψιθυρίζῃ τὴν γλῶσσα τοῦ Ὁμήρου , ἀλλὰ ἤχους ξένους, σκληρούς, βαρβαρικούς. Τὰ ὄνειρά μας, ξένα σὲ ξένο τόπο, κυνηγημένα, σὰν ἀχνὰ φαντάσματα τὶς νύχτες θὰ ψάχνουν τὶς χαμένες τους ἑστίες...
Finis Graeciae.
Ἕλληνες,
Παρὰ ταῦτα.
Κλεῖστε στὴν ψυχή σας στὴν Ἑλλάδα. Χαλυβδωσατε τὶς πολεμίστρες ποὺ δὲν μποροῦν οἱ ἐχθροὶ νὰ ἀλώσουν.
Διδάξτε τὰ παιδιά σας στὸ Σχολειο των φιλοσοφων και των Θεων του Ολυμπου. Μεγαλῶστε τοὺς αὐριανοὺς στρατιῶτες μας. Διότι ὁ πόλεμος συνεχίζεται. Καὶ εἴμεθα πλέον οἱ πολεμισταὶ τοῦ Πνεύματος. Μπορεῖ νὰ μᾶς λείπει τὸ πεδίον τοῦ Μαραθῶνος καὶ τῶν Θερμοπυλῶν, γιὰ νὰ προσφέρουμε ἐκεῖ τὸ αἷμά μας, ἀλλὰ πολεμοῦμε κάθε μέρα στὸ πεδίον τοῦ Πνεύματος.Ἐκεῖ, στὸν Μεγάλο παράλληλο Πόλεμο, κάθε μέρα βρισκόμαστε συγχρόνως καὶ στὶς Θερμοπύλες καὶ στὴν Σαλαμῖνα, καὶ στὰ Δερβενάκια, καὶ στὴν Πίνδο, ἐμεῖς, ἐκεῖ, γιὰ πάντα, ἐκεῖ, κάθε μέρα θυσιαζόμενοι· μέχρι νὰ ἐγκαταλείψουμε τὴν μάχη καὶ νὰ πεθάνουμε καὶ ἐκεῖ καὶ ἐδῶ -ἢ νὰ μείνουμε στὶς ἐπάλξεις ἕως τὸ ξημέρωμα τῆς εὐλογημένης ἡμέρας, ὅταν θὰ λύσουμε μιὰ γιὰ πάντα τοὺς λογαριασμούς μας -καὶ ἐκεῖ καὶ ἐδῶ.
Ἕλληνες,
Ὁ Μεγάλος καὶ τελευταῖος Πόλεμος ξεκίνησε. Μέχρις ἐσχάτων.
Ἕλληνες,
Μαζί, γυαλίζουμε τοὺς θώρακες καὶ τὶς ἀσπίδες μας, τροχίζουμε τὰ ξίφη καὶ τὰ δόρατά μας, φοροῦμε τὶς φοβερὲς περικεφαλαῖες μας καὶ ξεδιπλώνουμε τὶς ἔνδοξες σημαῖες μας στὸν ἄνεμο ποὺ μεταφέρει ἠχὼ ἀρχαίων ἐπῶν, παιάνες καὶ κλαγγὴ ἁρμάτων. Καὶ δίδουμε τὸν τρομερὸ ὅρκο:
Ὁρκίζομαι, ὅτι θέλω τρέφει εἰς τὴν καρδίαν μου ἀδιάλλακτον μῖσος ἐναντίον τῶν τυράννων τῆς πατρίδος μου, τῶν ὀπαδῶν καὶ τῶν ὁμοφρόνων μὲ τούτους. Θέλω ἐνεργεῖ κατὰ πάντα τρόπον πρὸς βλάβην των καὶ αὐτὸν τὸν παντελῆ ὄλεθρόν των, ὅταν ἡ περίστασις συγχωρήσῃ. Ἀμυνῶ δὲ καὶ ὑπὲρ ἱερῶν καὶ ὑπὲρ ὁσίων καὶ μόνος καὶ μετὰ πολλῶν· τὴν πατρίδα δὲ οὐκ ἐλάσσω παραδώσω, πλείω δὲ καὶ ἀρείω ὅσης ἂν παραδέξωμαι. Μέχρι τελευταίας ρανίδος.
ΕΛΕΛΕΥ!
http://www.pheidias.gr/search/label/%E1%BC%88%CF%86%CF%8D%CF%80%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%B9%CF%82
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε κατοικους Ελλαδος ΔΕΝ γινονται δεκτά τα γκριγκλις.
Εαν ειστε κατοικος εξωτερικου και δεν μπορειτε να χρησιμοποιησετε Ελληνικο αλφαβητο, θα μεταφραζω εγω τα σχολια και θα τα παραθετω διπλα η κατω απο το δικο σας.
Σχολια σε αλλη γλωσσα επιτρεπονται.