Ἐνῶ ὁ Στρός-Κάν προειδοποιοῦσε, ὁ γιος του αντρεα Παπανδρέου ἀδιαφοροῦσε...!!!

Συγκλονιστικά στοιχεία για το απίστευτο παρασκήνιο που οδήγησε την Ελλάδα στη θανατηφόρο αγκάλη του μηχανισμού στήριξης φέρνουν στο φώς της δημοσιότητας τα Επίκαιρα, επιβεβαιώνοντας ότι τα όσα προηγήθηκαν της τραγικής για τη χώρα κατάληξης χρήζουν πολιτικής και διακστικής διερεύνησης.

Οι πληροφορίες που περιήλθαν σε γνώση του περιοδικού είναι καταλυτικές και αποδεικνύουν αυτό που εδώ και καιρό λέγεται και γράφεται : Το πρόγραμμα που επιβλήθηκε στη χώρα ήταν εξαρχής καταδικασμένο σε αποτυχία και ήταν βέβαιο ότι θα ωθούσε την Ελλάδα στην καταστροφή, όπως και συνέβη.

Σύμφωνα με παράγοντες που έχουν πλήρη γνώση των όσων εξελιχθηκαν παρασκηνιιακά,  ήδη από το Νοέμβριο του 2009, λίγο μετά τις εκλογές, ο Γιώργος Παπανδρέου βρισκόταν σε μυστικές συζητησεις με το ΔΝΤ για την προσφυγή της χώρας σε δανεισμό. Υπενθυμίζεται ότι επί μήνες μετά ο τότε "πρωθυπουργός" όχι μόνο διέψευδε τα περί συζητήσεων με το Ταμείο, αλλά 

υπογράμμιζε πόσο καταστροφικές είναι οι πολιτικές του. Το κρίσιμο όσο και εντυπωσιακό στοιχείο, ωστόσο, είναι ότι ο επικεφαλής του ΔΝΤ εκείνη την εποχή Ντομινίκ Στρός-Καν, είχε ενημερώσει επανειλημμένως τον Γιώργο Παπανδρέου ότι ένα πρόγραμμα όπως αυτό που εφάρμοζε το Ταμείο αλλου, στην Ελλάδα δεν θα «έβγαινε» και πως η ελληνική κυβέρνηση έπρεπε να προχωρήσει άμεσα σε συνεννοήσεις για αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της. Ο Στρός – Κάν επικαλέστηκε μελέτες των υπηρεσιών του, σύμφωνα με τις οποίες το πρόγραμμα θα οδηγούσε την ελληνική οικονομία σε αδιέξοδο και σε χειρότερη κατάσταση. Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν ανέλαβε σχετική πρωτοβουλία, ενώ ο τότε υπουργός οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου, είχε ευθυγραμμιστεί πλήρως με τη θέση των Γερμανών, οι οποίοι, όπως και οι γάλλοι, δεν ήθελαν την αναδιάρθρωση διότι οι τράπεζές τους ήταν εκτεθειμένες σε ελληνικά ομόλογα.

Την ίδια αρνητική στάση είχε και ο τότε επικεφαλής της ΕΚΤ, Ζαν Κλόντ Τρισέ. Όλοι αυτοί γνώριζαν ότι το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους ήταν αναπόφευκτο, ήθελαν όμως, να κερδίσουν χρόνο, ώστε όταν γίνει να έχουν λάβει τα μέτρα τους και οι τράπεζές τους να έχουν ξεφορτωθεί όσο το δυνατό μεγαλύτερο μέρος των ελληνικών ομολόγων που κατείχαν.

Οι αμερικανοί τηρούσαν ουδέτερη στάση, έτσι έδειχναν τουλάχιστον, διότι τα τραπεζικά τους ιδρύματα δεν είχαν μεγάλη έκθεση σε ελληνικά ομόλογα κι αυτό που τους ενδιέφερε ήταν να μην προκληθεί μεγάλη αναταραχή, όποτε συζητούσαν το ενδεχόμενο της αναδιάρθρωσης.

Ο Στρος-Κάν εισηγειτο στην ελληνική κυβέρνηση να θέσει αίτημα για αναδιάρθρωση και διαβεβαίωνε ότι το ΔΝΤ  θα στήριζε την πρόταση παραθέτοντας στοιχεία για τη μή βιωσιμότητα του χρέους, οπότε, με το ειδικό βάρος του οργανισμού, η παρέμβαση του θα ήταν καταλυτική…

Ο πρώην επικεφαλής του Ταμείου, μάλιστα, επέμενε  να πιέζει την Άνγκελα Μέρκελ και μετά την προσφυγή της Ελλάδας στο μηχανισμό , όταν πλέον έπειτα από μήνες εφαρμογής του προγράμματος-επί σχεδόν ένα χρόνο-είχε καταστεί σαφές ότι το χρέος όχι μόνο δεν καθίστατο βιώσιμο αλλά αυξανόταν. Η άρνηση της Γερμανίας όμως, συνεχιζόταν. Υπενθυμίζεται ότι τη μέρα που συνελήφθη ο Ντομινίκ Στρός-Κάν για την γνωστή υπόθεση, επρόκειτο να συναντηθεί με τη γερμανίδα καγκελάριο προκειμένου να της παρουσιάσει εναλλακτικό σχέδιο για την Ελλάδα, με δεδομένο ότι το Μνημόνιο είχε αποτύχει.

Αξίζει να σημειωθεί ότι απορριπτική στάση για αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, εκτός απ΄τον Τρισέ στην ΕΚΤ, τηρούσε και ο τότε αντιπρόεδρος της, Λουκάς Παπαδήμος, παρότι είναι αδύνατο να μην γνώριζε την εκτίμηση του ΔΝΤ ότι το πρόγραμμα «δεν βγαίνει» χωρίς κούρεμα.

Η ευθύνη, βέβαια, βάραινε τους Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου, οι οποίοι είχαν συνεχή ενημέρωση για το αδιέξοδο του προγράμματος από τον Στρός-Κάν, αλλά και από τον τότε εκπρόσωπο της Ελλάδας στο ΔΝΤ, Παναγιώτη Ρουμελιώτη.

Ο επικεφαλής του ΔΝΤ είχε επιπλέον επισημάνει στον Γιώργο Παπανδρέου ότι το επιτόκιο δανεισμού από την Ευρωζώνη ήταν απαγορευτικό επιβάρυνε ακόμα περισσότερο ένα πρόγραμμα που ούτως ή άλλως ήταν προβληματικό. Επίσης, ο Στρός-Κάν του επισήμανε ότι το χρονοδιάγραμμα για τη δημοσιονομική προσαρμογή ήταν ασφυκτικό, κι αυτός ήταν ένας επιπλέον παράγων που καθιστούσε την αποτυχία του προγράμματος βέβαιη. Ο Παπανδρεόυ αντί να αναλάβει πρωτοβουλία, όταν ακόμα και οι υπουργοί του επισήμαναν ότι πρέπει να εξεταστεί η αναδιάρθρωση χρέους, απάντησε «Σας απαγορεύω να μιλάτε γι΄αυτό».

Η εκτίμηση ανθρώπων που έχουν εικόνα παό τις διαπραγματεύσεις εκείνης της εποχής-και αυτή η εκτίμηση είχε διατυπωθεί προς τον Γιώργο Παπανδρέου τότε-είναι ότι, αν η Ελλάδα δήλωνε πως αυτό το πρόγραμμα δεν είναι δυνατό να εφαρμοστεί και αρνουνταν να το δεχτεί, οι ευρωπαίοι δεν θα την άφηναν να χρεοκοπήσει, διότι δεν είχαν προλάβει να «φτιάξουν άμυνες» έναντι μιας ελληνικής κατάρρευσης. «Η Ελλάδα τότε είχε διαπραγματευτική ισχύ σταχέρια της, αλλά η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν την αξιοποίησε, δέχτηκε την επιβολή ενός προγράμματος που ισοδυναμούσε με θανατική καταδίκη της χώρας». Η άποψη ανθρώπων με γνώση της κατάστασης τότε και τώρα είναι ότι άν το κούρεμα είχε γίνει από την πρώτη στιγμή και στη συνέχεια ένα πρόγραμμα προσαρμογής, όχι με ληστρικά επιτόκια και σε εύλογο χρονικό διάστημα, το δημόσιο χρέος σήμερα θα ήταν 90%.

Το ΔΝΤ λένε αρμόδιες πηγές, παρότι είχε διαγνώσει την αποτυχία του Μνημονίου, αναγκάστηκε να συνεχίσει την εμπλοκή του στο πρόγραμμα και να συμμετάσχει στη χρηματοδότηση εώς και πρόσφατα, προκειμένου να αποφευχθεί παγκόσμια κρίση, ενόσω τα ελληνικά ομόλογα ήταν ακόμα «απασφαλισμένη χειροβομβίδα» και διότι ακολούθησε η αποσταθεροποίηση της Ισπανίας και της Ιταλίας.Τώρα που η απόφαση της ΕΚΤ να αγοράζει ισπανικά και ιταλικά ομόλογα υψώνει αποτελεσματικό τείχος προστασίας στην στην ευρωζώνη-αν δεν το κατεδαφίσει η Γερμανία και δεν αποφασίσει να απαλλαγεί συνολικά από το Νότο-, διευκολύνονται οι όποιες εις βάρος μας αποφάσεις. Η μία εκδοχή, σύμφωνα με παράγοντες που έχουν γνώση των σεναρίων που συζητιούνται, είναι να υπάρξει «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και ενδεχομένως ταυτόχρονα έξοδος της χώρας απ΄το ευρώ.Η ελληνική τιμωρία, όπως είχαν πρώτα αποκαλύψει τα Επίκαιρα, θα χρησιμοποιηθεί στο εσωτερικό της Γερμανίας και άλλων χωρών προς εκτόνωση της κοινής γνώμης, προκειμένου να προχωρήσει η σωτηρία των υπολοίπων. Το «κούρεμα» ούτως ή άλλως  θα γίνει ελεγχόμενα ή άτακτα, αφού η χώρα δεν μπορεί να αποπληρώσει το χρέος της.

Δραματικοί διάλογοι

Σύμφωνα με ασφαλείς και διασταυρωμένες πληροφορίες των Επικαίρων, στην τελευταία συνεδρίαση του Δ.Σ. του ΔΝΤ επιβεβαιώθηκε η αποτυχία του ελληνικού προγράμματος και για το λόγο αυτό κρίθηκε αναγκαίο οι χώρες να εκπονήσουν «contingency plans» ενόψει πιθανής ελληνικής χρεοκοπίας και εξόδου απ΄την ευρωζώνη.

Εκπρόσωπος αναδυόμενης οικονομικής δύναμης είπε ότι «η λιτότητα και η εσωτερική υποτίμηση επιδεινώνουν τη βιώσιμότητα του ελληνικού χρέους».
 Εκπρόσωπος αλλου μεγάλου κράτους τόνισε ότι «ακόμα κι αν το χρέος είναι 120% το 2020, δεν είναι εξασφαλισμένη η βιωσιμότητα του και χρειάζεται OSI» – κούρεμα και στα ομολογα του δημόσιου/κρατικού τομέα.

Στέλεχος από λατινική χώρα σημείωσε ότι «η ενεργοποίηση πόρων του ΔΝΤ και της ευρωζώνης βοήθησε μόνο στην αποφυγή της επιμόλυνσης άλλων οικονομιών και ωφελήθηκε η Ελλάδα» και πώς «η εσωτερική υποτίμηση προκαλεί μόνο μεγαλύτερο χρέος».

Άλλο μέλος του Δ.Σ. προέβλεψε περαιτέρω σοβαρή επιδείνωση των οικονομικών και κοινωνικών δεικτών, ενώ έτερο στέλεχος υπογράμμισε ότι δεν υπάρχουν οι προυποθέσεις για να λειτουργήσει η εσωτερική υποτίμηση στην Ελλάδα. Επίσης, διατυπώθηκε η προειδοποίηση ότι «το ΔΝΤ  αναλαμβάνει ιστορικό ρίσκο με την έκθεση του στην Ελλάδα.»Επισημάνθηκε ακόμα ότι η ΕΕ υποτίμησε το πόσο προβληματική είναι η δημοσιονομική προσαρμογή λόγω του μεγάλου αριθμού αυτοαπασχολούμενων και ότι χωρίς ανάπτυξη το πρόγραμμα οδηγεί σε μείωση των φορολογικών εσόδων. Επρόκειτο για έναν επικήδειο του προγράμματος και της Ελλάδας.

Όπως είναι σαφές, η ελληνική τραγωδία είναι αποτέλεσμα κανονικής προδοσίας από τους εταίρους, οι οποίοι εκτέλεσαν τη χώρα, αλλά και ανικανότητας –τουλαχιστον – της τότε ελληνικής κυβέρνησης. Αν υπάρχει κάτι περισσότερο από ανικανότητα μένει να διευκρινιστεί, καθώς έπειτα από μία καταστροφή εθνικών διαστάσεων, η οποία βρίσκεται εν εξελίξει, είναι αδύνατο κάποια στιγμή-μάλλον σύντομα-να μην διευρυνθούν οι συνθήκες υπό τις οποίες η Ελλάδα παραδόθηκε στους δήμιούς της. 

Ἐπίκαιρα σελ. 14

http://filonoi.gr/