Το κρυφό σχολείο είναι μεγάλο ψέμα (Σάθας, Μεσαιωνική Βιβλιοθήκη).
Τα περί κρυφού σχολείου δεν έχουν θέση στην ιστορία της Τουρκοκρατίας (Φ. Μιχαλόπουλος, Γιάννενα και νεοελληνική αναγέννηση).
Οι Τούρκοι θεωρούσαν τους μορφωμένους Έλληνες ανεκτίμητο κεφάλαιο και τους χρησιμοποιούσαν για πρέσβεις, δασκάλους, γιατρούς και εμπόρους, για να επανδρώνουν τις διοικητικές θέσεις των Τουρκικών υπηρεσιών. Αυτή η χρησιμοποίηση των Ελλήνων δημιουργούσε ζηλόφθονες καταστάσεις στην εκκλησία η οποία τους χτυπούσε με χαφιεδισμό και συκοφαντία.
Η Αθωνιάδα σχολή που λειτουργούσε στο 'Αγιο Όρος από τον 11ον αιώνα δεν έκλεισε από επέμβαση των Τούρκων, αλλά «από τις καλογερίστικες μηχανορραφίες που γινόταν πρόξενοι σκανδάλων» γράφει ο Σάθας.
Τα ίδια αναφέρει και ο αρχιμανδρίτης Χ. Κτενάς (Γράμματα στο 'Αγιο Όρος) με τα εξής λόγια: Αυτοί οι διάβολοι, δρουν διαβολικά, αρνούνται να δημιουργήσουν σχολεία, δρουν σκοταδιστικά και καταστρέφουν ότι δημιούργησαν
οι άλλοι.
Κατά το έτος 1600, δηλαδή 150 χρόνια μετά την άλωση του 1543, στην Οθωμανοκρατούμενη χώρας μας υπήρχαν πάρα πολλές σχολές η ύπαρξη των οποίων και μόνο καταρρίπτει τον μύθο του κρυφού σχολείου. Δημόσιες σχολές σε εμφανή σημεία στην Ελλάδα και κρυφά σχολεία δεν συμβαδίζουν.
Οι φανερές σχολές που λειτουργούσαν εκείνη την εποχή στην Ελλάδα κατά ευφημισμό ως «κρυφών σχολείων» κατά γεωγραφικά διαμερίσματα ήταν οι εξής:
1. Στην περιοχή της Ηπείρου υπήρχαν 3 φανερές σχολές η των Ιωαννίνων, η των Ζαγοροχωρίων και του Μετσόβου.
2. Στην περιοχή της Θεσσαλίας υπήρχαν 6 φανερές σχολές η των Τρικάλων, Καλαμπάκας, Τιρνάβου, Τσαριτσάνης, Αμπελακίων και Ζαγοράς.
3. Στην περιοχή της Μακεδονίας υπήρχαν 7 φανερές σχολές οι της Θεσσαλονίκης, Βέροιας, Σιατίστης, Μοσχοπόλεως, Κοζάνης, Σερρών και Αγίου Όρους.
4. Στην περιοχή της Θράκης υπήρχαν 3 φανερές σχολές η της Αδριανουπόλεως, Φιλιππουπόλεως και Βελεσών.
5. Στην περιοχή της Πελοποννήσου υπήρχαν 5 φανερές σχολές η του Ναυπλίου, Πατρών, Τριπόλεως, Δημητσάνας και Καλαμάτας.
6. Στην Στερεά Ελλάδα υπήρχαν 12 φανερές σχολές η των Αθηνών, Θηβών, Λεβαδιάς, Λαμίας, Υπάτης, Βραγγιανών, Αγράφων, Καρπενησίου, Αμφίσσης, Σιγδίτσας, Μεσολογγίου και 'Αρτας.
7. Στα νησιά υπήρχαν 14 φανερές σχολές στην Νάξο, Σίφνου, Σκοπέλου, Πάτμου, Μυτιλήνης, Σάμου, Ρόδου, Κέρκυρας, Ζακύνθου, Κεφαλονιάς, Χίου, Κυθήρων, Ηρακλείου και Κύπρου.
Νόμιμα και φανερά λοιπόν λειτουργούσαν τουλάχιστον 50 σχολές στην Ελλάδα και άλλες 14 φανερές ελληνικές σχολές στο «εξωτερικό».
Οι σχολές στο εξωτερικό υπήρχαν στις περιοχές: Αλεξάνδρειας, Ιεροσολύμων, Κωνσταντινουπόλεως, Τραπεζούντας, Σινώπης, Βενετίας, Λιβόρνου, Τεργέστης, Παρισίων, Μόσχας, Ιασίου, Τεργοβιτσίου, Βουκουρεστίου και Σινά. (Πηγή: Η εκκλησία στον αγώνα της ελευθερίας 1453, Κ. Βοβολινής, 1953).
Στον κατάλογο αυτό θα πρέπει να προσθέσουμε και τα εκατοντάδες σχολεία που ίδρυσε και λειτούργησε ο Κοσμάς ο Αιτωλός στο κρατίδιο του Αλή πασά. Από ιστορικά κείμενα οι Οθωμανοί και τούρκοι εισβολείς ποτέ δεν απαγόρευσαν τα γράμματα, αλλά τα άφησαν ελεύθερα και τα βοηθούσαν όπως μπορούσαν.
'Αλλωστε υποταγή στους τούρκους δεν δίδασκε ο Κοσμάς ο Αιτωλός και οι παπάδες που δίδασκαν σε αυτά;
Μάλιστα ο άγγλος ιστορικός Φρέντερικ Ντάγκλας αναφέρει ότι ο Αλή Πασάς χρηματοδοτούσε τα σχολεία της περιοχής του βοηθούμενος και από πλούσιους Έλληνες του εξωτερικού και έδωσε εντολές στους επισκόπους να φροντίζουν τα σχολεία (Πηγή: Ταξίδια στη Νότιο Ελλάδα, Λ. Λέικ).
Με φανερές επιχορηγήσεις λοιπόν δημιουργούσε σχολές ο Κοσμάς ο Αιτωλός και οι άλλοι παπάδες. Θα πρέπει να τονίσουμε ότι ο σουλτάνος καθαίρεσε τον πατριάρχη 'Ανθιμο με φιρμάνι, τον οποίο χαρακτηρίζει ως «κακότροπο, ραδιούργο, φιλοχρήματο και αρχομανή που καταβρόχθιζε τα χρήματα που του έστελναν οι Έλληνες του εξωτερικού, για την παιδεία των Ελληνοπαίδων» (Πηγή: Σύγχρονη Ιστορία των Ελλήνων, Π. Καρολίδης).
Τι δίδασκαν όμως τα φανερά (κρυφά) σχολεία στους έλληνες; Η κάθε είδους διδακτέα ύλη καθοριζόταν αυστηρά από το Πατριαρχείο και κατά κανόνα ήταν απόλυτα αυστηρά θρησκευτικού περιεχομένου. Τονίζεται ότι τα μαθηματικά, η τριγωνομετρία και οι λογάριθμοι είχαν αφοριστεί με Οικουμενική Σύνοδο (!).
Είναι άλλωστε ιστορικά γνωστό ότι το τυπογραφείο του Πατριαρχείου είχε εντατική εργασία τυπώνοντας πλήθος από βιβλία θρησκευτικού περιεχομένου. Ακόμη το τότε Πατριαρχείο απαγορεύει να δίνονται αρχαιοελληνικά ονόματα στα βαπτιζόμενα Ελληνόπουλα.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η Σχολή Οικονόμου στην Σμύρνη έκλεισε το 1819 γιατί ΑΦΟΡΙΣΤΗΚΕ από τον πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε (τον εθνομάρτυρα!). Και μάλιστα αντέδρασαν οι τούρκοι μια και αυτοί δεν ήθελαν να κλείσει η Σχόλη γιατί προμήθευε σε αυτούς επιστημονικό δυναμικό. Και τότε το πατριαρχείο έδιωξε όλους τους δασκάλους και τους κατήγγειλε στους τούρκους με την κατηγορία ότι αυτοί συνωμοτούσαν σε βάρος του Σουλτάνου.
Η χυδαία αγέλη των καλόγερων, είδε με φθονερό μάτι την λειτουργία της Σχολής αυτής γιατί όλοι οι εγγράμματοι εθεωρούντο όργανα του σατανά και ως υποκινητές της αθεΐας (Γράμμα του Κ. Κούμα στον Κοραή).
Υπενθυμίζουμε ότι ο Πατριάρχης μόλις πριν λίγα χρόνια ανέφερε ότι «την επανάσταση [του 1821] την έκαναν κάποιοι ξεβράκωτοι που διατάραξαν τις σχέσεις της Εκκλησίας με τους τούρκους»!
Διαβάζοντας όλα αυτά ίσως ο ποιο δόκιμος ιστορικά τίτλος να είναι «επιχορηγούμενα κρυφά αλλά φανερά σχολειά». Η εκκλησία δεν έσωσε το Έθνος, στάθηκε λάμια μητριά. Αγραμματοσύνη, σκοτάδι, δυστυχία. Δεν έχτισε κανένα σχολείο (Αλέξανδρος Πάλλης, Μπρουσός).
Η Ελληνική γλώσσα ουδέποτε απαγορεύτηκε από τους Τούρκους, αφού οι περισσότερες κτήσεις της αυτοκρατορίας μιλούσαν Ελληνικά αλλά και οι ίδιοι μάθαιναν την Ελληνική γλώσσα. Ο Μωάμεθ Β καθιέρωσε επίσημα την Ελληνική γλώσσα σαν διπλωματική γλώσσα του κράτους του.
Σε κανένα απολύτως Ελληνικό ή Τουρκικό έγγραφο δεν γίνεται λόγος για κρυφά σχολεία, τα οποία αποτελούν άριστα μυθεύματα της εκκλησίας, προκειμένου να μην αποκαλυφθεί ο σκοτεινός ρόλος της.
Δεν υπάρχει κανένα Τουρκικό διάταγμα που να απαγόρευε τα Ελληνικά γράμματα (Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών). Κανένας Βεζίρης ή Αγιάννης δεν εμπόδισε την σύσταση ή οικοδόμηση σχολείου
(Μανουήλ Γεδεών, μετά την 'Αλωση ερευνητής).
Ο Ελληνικός κλήρος και οι επίσκοποι, στην πλειονότητά τους είναι απαίδευτοι και αντέδρασαν στην απόφαση του πατριάρχη Ιερεμία να βάλει παιδεία και τυπογραφία στην Ελλάδα γιατί φοβόταν ότι θα παραγκωνιστούν για την
απαιδευσιά τους (Καταγγελία Λεόντιου Ευστρατίου προς Κρούσιο 1590).
Ο Τουρκόφιλος πατριάρχης Γρηγόριος Ε, αφού αφόρισε την Ελληνική Επανάσταση το 1821 και τους ήρωές της, συνολικά έκανε ΠΕΝΤΕ αφορισμούς, μετά αφόρισε τις σχολές και τις επιστήμες και διατάσσει ότι όσα βιβλία δεν είναι σύμφωνα με την πίστη να κατάσχονται και να καίγονται στην πυρά!
Οι μεγαλύτεροι εχθροί της ελευθερίας των Ελλήνων δεν ήταν οι Τούρκοι αλλά οι κληρικοί και οι λαϊκοί του Φαναρίου (Ιστορία Ιονίων Νήσων, Μαυρογιάννη).
Ο Ούγγρος Ε. Ζεσενί γράφει ότι «στην Χίο το 1819 κρατούσαν κρυφά τα σχολεία, όχι από τους Τούρκους, αλλά από τον μητροπολίτη, ο οποίος πίστευε ότι τα γράμματα υπονομεύουν την πίστη».
Δεν έφταιγαν οι Τούρκοι για το ότι δεν υπήρχαν σχολεία αλλά οι πατριάρχες που εκμεταλλεύονταν τα λεφτά που πρόσφεραν πλούσιοι ομογενείς για να κτίσουν σχολεία και τα καταβρόχθιζαν. Για να φαίνεται ότι υπάρχουν σχολεία, οι ιερωμένοι, χρησιμοποιούσαν τους νάρθηκες των εκκλησιών και τα κελιά.
Οι ιερωμένοι πολεμούσαν πάντα την Ελληνική παιδεία. Αν ο Έλληνας είχε θρησκευτικές αμφιβολίες, αφοριζόταν (Λόρδος Βύρων).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε κατοικους Ελλαδος ΔΕΝ γινονται δεκτά τα γκριγκλις.
Εαν ειστε κατοικος εξωτερικου και δεν μπορειτε να χρησιμοποιησετε Ελληνικο αλφαβητο, θα μεταφραζω εγω τα σχολια και θα τα παραθετω διπλα η κατω απο το δικο σας.
Σχολια σε αλλη γλωσσα επιτρεπονται.