Γιώργος Παπανδρέου, ο άνθρωπος των σιωνιστων
O Κώστας Καραμανλής δυο χρόνια μετά τη εκλογική του νίκη το 2009, χρησιμοποιώντας ως πρόφαση τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας, προκήρυξε πρόωρες εκλογές, προκειμένου να φέρει στο τιμόνι της διακυβέρνησης της πατρίδας μας, τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος στη συνέχεια, υλοποιώντας τις εντολές των ηγητόρων της παγκόσμιας διακυβέρνησης μας οδήγησε στην παραίτηση «αμετάκλητα και άνευ όρων» οποιασδήποτε ασυλίας που παρείχε Εθνική κυριαρχία. Είναι, πλέον, αποδεδειγμένο πως από το Νοέμβριο του 2009, αυτός ο πολιτικός ολετήρας και καταστροφέας μας,
συζητούσε με τον πρόεδρο του ΔΝΤ, Στρος Καν (όπως ο ίδιος δημόσια
αποκάλυψε) την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ.
Είναι, πλέον, αποδεδειγμένο πως από το Νοέμβριο του 2009, αυτός ο πολιτικός ολετήρας και καταστροφέας μας,
συζητούσε με τον πρόεδρο του ΔΝΤ, Στρος Καν (όπως ο ίδιος δημόσια
αποκάλυψε) την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ. Οι δηλώσεις αυτές του τότε προέδρου του ΔΝΤ, τον οδήγησαν στον εξοβελισμό του από το αξίωμά του και του στέρησαν τη διεκδίκηση της Προεδρικής Γαλλικής Δημοκρατίας. Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ «έστησαν» την αποκαθήλωσή του, στο έδαφός τους, διότι με αυτές τις δηλώσεις του απεκάλυπτε τα σχέδια των δυο Κυβερνήσεων (ΗΠΑ και Ελλάδος) για την υπαγωγή της χώρας στις δαγκάνες του ΔΝΤ. Έτσι, ο Γιώργος Παπανδρέου υποθήκευσε το μέλλον των επόμενων Ελληνικών γενεών, δια μέσω της τερατώδους σύμβασης του μνημονίου για να εξασφαλιστεί η πληρωμή των τόκων και των τοκοχρεολυσίων προϋπαρχόντων δανείων των διεθνών νταβατζήδων μας. Επιπρόσθετα, με την δραστική περικοπή των μισθών και των συντάξεων, που συνέχισαν και συνεχίζουν να περικόπτουν και οι μετέπειτα κυβερνήσεις Παπαδήμου και Σαμαρά, δημιουργούν πολύ φτηνά εργατικά χέρια, απαραίτητα για την αξιοποίηση της υφαρπαγής του τεράστιου Εθνικού μας πλούτου, από τους νέους ιδιοκτήτες της πατρίδας μας.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, γεννηθείς στην Μινεσότα των ΗΠΑ από την Μάργκαρετ Τσαντ, είναι ο περισσότερο έμπιστος και ικανός άνθρωπος της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξεως Πραγμάτων, ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών. Άλλωστε, ο ίδιος στις 28 Απριλίου 2010 είχε δηλώσει συμμετέχοντας σε συνέδριο του “Economist”: «Χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση. Χρειαζόμαστε παγκόσμια και οικονομική διακυβέρνηση άμεσα»!
Είναι άξιο λόγου, πως πριν «τοποθετηθεί» Πρωθυπουργός, διατέλεσε Υπουργός σε όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, σε όλα εκείνα τα ευαίσθητα υπουργεία, ισοπεδώνοντας με την πολιτική του, την κοινωνία μας και την πατρίδα μας. Δηλαδή, στα υπουργεία, Εξωτερικών, Πολιτισμού και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Κυρίως, όμως, είναι «ύποπτος» ο ρόλος του, ως υπουργός Εξωτερικών με τη δραστηριοποίησή του στην υποτιθέμενη εξομάλυνση των πολλαπλών διαφορών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, όταν σ΄αυτό το ρόλο καταγράφτηκε η σφοδρή υποστήριξή του στο προδοτικό «σχέδιο Ανάν», όπως στη συνέχεια αποδείχτηκε, υποστηρίζοντας, ψευδώς, πως η ψήφισή του από τον Κυπριακό λαό, ήταν η μεγάλη ευκαιρία για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος. Ο Γ. Παπανδρέου επέδειξε ως Υπουργός Εξωτερικών, μια οσφυοκαμπτική πολιτική έναντι των Τούρκων, είτε χορεύοντας ζεϊμπέκικο είτε καταθέτοντας στεφάνι στο μαυσωλείο του Κεμάλ Ατατούρκ, σφαγέα των Ελλήνων, είτε επιτρέποντας την έλευση του Ερντογάν στην Αθήνα ως επικυρίαρχου της Ελλάδος, εξασθενώντας συνειδητά τη διαπραγματευτική θέση της χώρας στα ανοιχτά Εθνικά μέτωπα με τους γείτονές μας.
Οι ηγήτορες της παγκόσμιας διακυβέρνησης του τραπεζικού συστήματος των Εβραιοσιωνιστών, πριν τον «επιλέξουν» για Πρωθυπουργό της Ελλάδος, προκειμένου να του ανεβάσουν το πολιτικό του ανάστημα, τον εξέλεξαν ομόφωνα τον Ιούνιο του 2008, Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στο Λαγονήσι, στο 23ο συνέδριο των σοσιαλιστικών κομμάτων της Ευρώπης.
Ακολούθως, και μετά την παραίτησή του από Πρωθυπουργός της Ελλάδος, αφού δρομολόγησε τις διαδικασίες καταλήστευσης και εξαθλίωσης του Ελληνικού λαού και της χώρας, αρχίζει η επόμενη ημέρα αναστήλωσης, του καταπλακωμένου και κατατροθέντος πολιτικού του αναστήματος. Για τον λόγο αυτό έπρεπε να του δοθεί εκ νέου η στήριξη των «σοσιαλιστικών» κομμάτων της Ευρώπης. Έτσι, σε ένα συνέδριο (24ο) παρωδία, τον Αύγουστο του 2012, στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής, μεθοδεύουν την επανεκλογή του ως Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς διά ανατάσεως της χειρός των συμμετασχόντων, ελλείψει άλλου υποψηφίου για την προεδρεία. Παραμένει δε, χαρακτηριστική η δήλωση αμετροέπειας και αναισθησίας που έκανε ο ίδιος μετά την επανεκλογή του: «Αυτή η επανεκλογή είναι ψήφος συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς τον Ελληνικό λαό, ο οποίος τα τελευταία χρόνια δοκιμάζεται λόγω της κρίσης αλλά και των αντιλήψεων που κυριαρχούν στην Ευρώπη και στη διεθνή σκηνή».
Μετά, λοιπόν, τη «διεθνή επιβράβευση» για τα ερείπια που προκάλεσε σε ένα Έθνος και υποστηριζόμενος και από την εγχώρια τρόικα (Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης), από τη στιγμή που δεν τον παραπέμπουν να δικαστεί για το ατιμωτικότερο αδίκημα της Εσχάτης Προδοσίας, άρχισε τις περιοδείες και τις επισκέψεις σε χώρες που εκφράζουν την παγκόσμια διακυβέρνηση για να λάβει τα διαπιστευτήριά τους. Συμμετέχει ως καθηγητής στο Χάρβαρντ, προκειμένου να διαμορφώσει επόμενους μελλοντικούς ευρωπαίους ηγέτες για το πώς διαλύεται ένα κράτος με συνοπτικές διαδικασίες (fast track). Τον Σεπτέμβριο του 2012 συμμετέχει στην ετήσια εκδήλωση του Ιδρύματος Κλίντον (Clinton Global Initiative 2012), στη Νέα Υόρκη, όπου παρακολούθησε ως επίσημος προσκεκλημένος του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, τις ομιλίες του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, του υποψηφίου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για τις προεδρικές εκλογές, Μιτ Ρόμνεϊ και του ίδιου του προέδρου του Ιδρύματος, Μπιλ Κλίντον και ακολούθως προήδρευσε στη συνεδρίαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, η οποία πραγματοποιήθηκε στην έδρα του ΟΗΕ, ως πρόεδρός της. Από τα τελευταία του ταξίδια, η Πορτογαλία το Φεβρουάριο του 2013, όπου πραγματοποιήθηκε άλλη μια σύναξη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και κλήθηκε να «μεταλαμπαδεύσει» τις γνώσεις του στο κεντρικό θέμα του συνεδρίου, το οποίο ήταν: «Παγκόσμια οικονομία και το όραμά μας για μια βιώσιμη ανάπτυξη και απασχόληση».
Βεβαίως, θα προσέξατε, πως η σύναξη στη Νέα Υόρκη, όπου συμμετείχε η πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ που ελέγχεται απόλυτα από το τραπεζικό κατεστημένο το οποίο με τη σειρά του ελέγχει την παγκόσμια κοινότητα, πραγματοποιήθηκε στην έδρα του ΟΗΕ.
Η Γενική Γραμματεία του ΟΗΕ, ή Γενική Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών, είναι ένα από τα κύρια όργανα του ΟΗΕ, με διοικητικό και πολιτικό χαρακτήρα, του οποίου η σύσταση, οι επιμέρους αρμοδιότητες και τα καθήκοντά του προβλέπονται από τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ. Η Γ.Γ. του ΟΗΕ, υπηρετώντας όλα τα άλλα κύρια όργανα του ΟΗΕ διευθύνει τα προγράμματά του και κατευθύνει την πολιτική που τα διαγράφουν. Της Γ.Γ. προΐσταται ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, ο οποίος εκλέγεται από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ μετά από πρόταση του Συμβουλίου Ασφαλείας του. Οι αποφάσεις του είναι εκτελεστές από όλα τα κράτη. Ο οργανισμός ελέγχεται απόλυτα από τις ΗΠΑ.
Επί παραδείγματι στην Κορέα (όπως και στο Ιράκ μετά από πενήντα χρόνια), το Συμβούλιο Ασφαλείας ζήτησε από τα Κράτη μέλη να συνεισφέρουν σε εθελοντική βάση στρατιωτικές δυνάμεις και άλλη βοήθεια και να θέσουν τις δυνάμεις αυτές υπό την ενιαία διοίκηση των ΗΠΑ. Έτσι, αν και η στρατιωτική αυτή επιχείρηση, στην οποία συμμετείχαν τα στρατεύματα δεκαπέντε Κρατών, έφερε τη σημαία των Ηνωμένων Εθνών, ο έλεγχος και η εντολή αυτής ανετέθη εξ ολοκλήρου στις ΗΠΑ. Επίσης, ήταν άριστη η συνεργασία ΟΗΕ-ΝΑΤΟ (=ΗΠΑ) στο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Όπως, και στην Κύπρο ο ρόλος του ΟΗΕ, έχει παραμείνει στην επόπτευση της τάξης στην «πράσινη γραμμή» που χωρίζει το νησί από τα κατεχόμενα.
Συνεπώς, μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο, εύλογα μπορούμε να διερωτηθούμε! Δεν είναι τουλάχιστον ύποπτος ο ρόλος του ΟΗΕ, όπως και του ΝΑΤΟ αλλά και άλλων Διεθνών οργανισμών, στο παγκόσμιο γίγνεσθαι; Δεν προσπαθούν για την επιβολή της Παγκόσμιας Δικτατορίας; Δεν χρησιμοποιούν υποτακτικούς, κοινώς ανδρείκελα για να επιτύχουν την παγκόσμια κυριαρχία; Μήπως, λοιπόν, προετοιμάζεται ο νέος ρόλος του Γιώργου Παπανδρέου; Μήπως, πολύ σύντομα θα είναι ο νέος Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ (σύμφωνα με ισχυρή πληροφόρηση), προκειμένου να εξαργυρωθεί η επιταγή χρησιμοποίησης της Ελλάδας, ως το πειραματόζωο των οικονομικών παγκόσμιων εξελίξεων;
================== =====================
Έτσι, στο σημείο αυτό, θεωρώ χρήσιμο να αναδημοσιεύσω ένα μέρος του άρθρου μου, της 28ης Αυγούστου 2011, που είχε τίτλο: “Είναι ή δεν είναι Εθνική προδοσία;”.
Συνεπώς, από όλα τα παραπάνω αποδεικνύεται πως ο μετέπειτα Πρωθυπουργός (Γ.Παπανδρέου), ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος (Προβόπουλος) και ο εκπρόσωπος της Ελλάδος στο ΔΝΤ (Π.Ρουμελιώτης), γνώριζαν που οδηγούν την Ελλάδα και όμως, έπραξαν αντίθετα προς τα συμφέροντά της.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που ουδεμία κυβέρνηση θα τολμήσει να παραπέμψει αυτούς καθώς και άλλους πολλούς, σε δίκη καταλογίζοντάς τους το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας, θα περιμένουμε κάποια Άγια ημέρα, ο Ελληνικός λαός να υλοποιήσει αυτό που δήλωσε ο πρώην Υπουργός, Λοβέρδος, την Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010 στην εφημερίδα “Real news”: «Νέο Γουδί εάν αποτύχουμε».
συζητούσε με τον πρόεδρο του ΔΝΤ, Στρος Καν (όπως ο ίδιος δημόσια
αποκάλυψε) την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ. Οι δηλώσεις αυτές του τότε προέδρου του ΔΝΤ, τον οδήγησαν στον εξοβελισμό του από το αξίωμά του και του στέρησαν τη διεκδίκηση της Προεδρικής Γαλλικής Δημοκρατίας. Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ «έστησαν» την αποκαθήλωσή του, στο έδαφός τους, διότι με αυτές τις δηλώσεις του απεκάλυπτε τα σχέδια των δυο Κυβερνήσεων (ΗΠΑ και Ελλάδος) για την υπαγωγή της χώρας στις δαγκάνες του ΔΝΤ. Έτσι, ο Γιώργος Παπανδρέου υποθήκευσε το μέλλον των επόμενων Ελληνικών γενεών, δια μέσω της τερατώδους σύμβασης του μνημονίου για να εξασφαλιστεί η πληρωμή των τόκων και των τοκοχρεολυσίων προϋπαρχόντων δανείων των διεθνών νταβατζήδων μας. Επιπρόσθετα, με την δραστική περικοπή των μισθών και των συντάξεων, που συνέχισαν και συνεχίζουν να περικόπτουν και οι μετέπειτα κυβερνήσεις Παπαδήμου και Σαμαρά, δημιουργούν πολύ φτηνά εργατικά χέρια, απαραίτητα για την αξιοποίηση της υφαρπαγής του τεράστιου Εθνικού μας πλούτου, από τους νέους ιδιοκτήτες της πατρίδας μας.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, γεννηθείς στην Μινεσότα των ΗΠΑ από την Μάργκαρετ Τσαντ, είναι ο περισσότερο έμπιστος και ικανός άνθρωπος της παγκοσμιοποίησης και της Νέας Τάξεως Πραγμάτων, ο άνθρωπος των ειδικών αποστολών. Άλλωστε, ο ίδιος στις 28 Απριλίου 2010 είχε δηλώσει συμμετέχοντας σε συνέδριο του “Economist”: «Χρειαζόμαστε παγκόσμια διακυβέρνηση. Χρειαζόμαστε παγκόσμια και οικονομική διακυβέρνηση άμεσα»!
Είναι άξιο λόγου, πως πριν «τοποθετηθεί» Πρωθυπουργός, διατέλεσε Υπουργός σε όλες τις μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, σε όλα εκείνα τα ευαίσθητα υπουργεία, ισοπεδώνοντας με την πολιτική του, την κοινωνία μας και την πατρίδα μας. Δηλαδή, στα υπουργεία, Εξωτερικών, Πολιτισμού και Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων. Κυρίως, όμως, είναι «ύποπτος» ο ρόλος του, ως υπουργός Εξωτερικών με τη δραστηριοποίησή του στην υποτιθέμενη εξομάλυνση των πολλαπλών διαφορών μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, όταν σ΄αυτό το ρόλο καταγράφτηκε η σφοδρή υποστήριξή του στο προδοτικό «σχέδιο Ανάν», όπως στη συνέχεια αποδείχτηκε, υποστηρίζοντας, ψευδώς, πως η ψήφισή του από τον Κυπριακό λαό, ήταν η μεγάλη ευκαιρία για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος. Ο Γ. Παπανδρέου επέδειξε ως Υπουργός Εξωτερικών, μια οσφυοκαμπτική πολιτική έναντι των Τούρκων, είτε χορεύοντας ζεϊμπέκικο είτε καταθέτοντας στεφάνι στο μαυσωλείο του Κεμάλ Ατατούρκ, σφαγέα των Ελλήνων, είτε επιτρέποντας την έλευση του Ερντογάν στην Αθήνα ως επικυρίαρχου της Ελλάδος, εξασθενώντας συνειδητά τη διαπραγματευτική θέση της χώρας στα ανοιχτά Εθνικά μέτωπα με τους γείτονές μας.
Οι ηγήτορες της παγκόσμιας διακυβέρνησης του τραπεζικού συστήματος των Εβραιοσιωνιστών, πριν τον «επιλέξουν» για Πρωθυπουργό της Ελλάδος, προκειμένου να του ανεβάσουν το πολιτικό του ανάστημα, τον εξέλεξαν ομόφωνα τον Ιούνιο του 2008, Πρόεδρο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, στο Λαγονήσι, στο 23ο συνέδριο των σοσιαλιστικών κομμάτων της Ευρώπης.
Ακολούθως, και μετά την παραίτησή του από Πρωθυπουργός της Ελλάδος, αφού δρομολόγησε τις διαδικασίες καταλήστευσης και εξαθλίωσης του Ελληνικού λαού και της χώρας, αρχίζει η επόμενη ημέρα αναστήλωσης, του καταπλακωμένου και κατατροθέντος πολιτικού του αναστήματος. Για τον λόγο αυτό έπρεπε να του δοθεί εκ νέου η στήριξη των «σοσιαλιστικών» κομμάτων της Ευρώπης. Έτσι, σε ένα συνέδριο (24ο) παρωδία, τον Αύγουστο του 2012, στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής, μεθοδεύουν την επανεκλογή του ως Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς διά ανατάσεως της χειρός των συμμετασχόντων, ελλείψει άλλου υποψηφίου για την προεδρεία. Παραμένει δε, χαρακτηριστική η δήλωση αμετροέπειας και αναισθησίας που έκανε ο ίδιος μετά την επανεκλογή του: «Αυτή η επανεκλογή είναι ψήφος συμπαράστασης και αλληλεγγύης προς τον Ελληνικό λαό, ο οποίος τα τελευταία χρόνια δοκιμάζεται λόγω της κρίσης αλλά και των αντιλήψεων που κυριαρχούν στην Ευρώπη και στη διεθνή σκηνή».
Μετά, λοιπόν, τη «διεθνή επιβράβευση» για τα ερείπια που προκάλεσε σε ένα Έθνος και υποστηριζόμενος και από την εγχώρια τρόικα (Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης), από τη στιγμή που δεν τον παραπέμπουν να δικαστεί για το ατιμωτικότερο αδίκημα της Εσχάτης Προδοσίας, άρχισε τις περιοδείες και τις επισκέψεις σε χώρες που εκφράζουν την παγκόσμια διακυβέρνηση για να λάβει τα διαπιστευτήριά τους. Συμμετέχει ως καθηγητής στο Χάρβαρντ, προκειμένου να διαμορφώσει επόμενους μελλοντικούς ευρωπαίους ηγέτες για το πώς διαλύεται ένα κράτος με συνοπτικές διαδικασίες (fast track). Τον Σεπτέμβριο του 2012 συμμετέχει στην ετήσια εκδήλωση του Ιδρύματος Κλίντον (Clinton Global Initiative 2012), στη Νέα Υόρκη, όπου παρακολούθησε ως επίσημος προσκεκλημένος του πρώην προέδρου των ΗΠΑ, τις ομιλίες του προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, του υποψηφίου του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για τις προεδρικές εκλογές, Μιτ Ρόμνεϊ και του ίδιου του προέδρου του Ιδρύματος, Μπιλ Κλίντον και ακολούθως προήδρευσε στη συνεδρίαση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, η οποία πραγματοποιήθηκε στην έδρα του ΟΗΕ, ως πρόεδρός της. Από τα τελευταία του ταξίδια, η Πορτογαλία το Φεβρουάριο του 2013, όπου πραγματοποιήθηκε άλλη μια σύναξη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς και κλήθηκε να «μεταλαμπαδεύσει» τις γνώσεις του στο κεντρικό θέμα του συνεδρίου, το οποίο ήταν: «Παγκόσμια οικονομία και το όραμά μας για μια βιώσιμη ανάπτυξη και απασχόληση».
Βεβαίως, θα προσέξατε, πως η σύναξη στη Νέα Υόρκη, όπου συμμετείχε η πολιτική ηγεσία των ΗΠΑ που ελέγχεται απόλυτα από το τραπεζικό κατεστημένο το οποίο με τη σειρά του ελέγχει την παγκόσμια κοινότητα, πραγματοποιήθηκε στην έδρα του ΟΗΕ.
Η Γενική Γραμματεία του ΟΗΕ, ή Γενική Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών, είναι ένα από τα κύρια όργανα του ΟΗΕ, με διοικητικό και πολιτικό χαρακτήρα, του οποίου η σύσταση, οι επιμέρους αρμοδιότητες και τα καθήκοντά του προβλέπονται από τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ. Η Γ.Γ. του ΟΗΕ, υπηρετώντας όλα τα άλλα κύρια όργανα του ΟΗΕ διευθύνει τα προγράμματά του και κατευθύνει την πολιτική που τα διαγράφουν. Της Γ.Γ. προΐσταται ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, ο οποίος εκλέγεται από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ μετά από πρόταση του Συμβουλίου Ασφαλείας του. Οι αποφάσεις του είναι εκτελεστές από όλα τα κράτη. Ο οργανισμός ελέγχεται απόλυτα από τις ΗΠΑ.
Επί παραδείγματι στην Κορέα (όπως και στο Ιράκ μετά από πενήντα χρόνια), το Συμβούλιο Ασφαλείας ζήτησε από τα Κράτη μέλη να συνεισφέρουν σε εθελοντική βάση στρατιωτικές δυνάμεις και άλλη βοήθεια και να θέσουν τις δυνάμεις αυτές υπό την ενιαία διοίκηση των ΗΠΑ. Έτσι, αν και η στρατιωτική αυτή επιχείρηση, στην οποία συμμετείχαν τα στρατεύματα δεκαπέντε Κρατών, έφερε τη σημαία των Ηνωμένων Εθνών, ο έλεγχος και η εντολή αυτής ανετέθη εξ ολοκλήρου στις ΗΠΑ. Επίσης, ήταν άριστη η συνεργασία ΟΗΕ-ΝΑΤΟ (=ΗΠΑ) στο διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Όπως, και στην Κύπρο ο ρόλος του ΟΗΕ, έχει παραμείνει στην επόπτευση της τάξης στην «πράσινη γραμμή» που χωρίζει το νησί από τα κατεχόμενα.
Συνεπώς, μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο, εύλογα μπορούμε να διερωτηθούμε! Δεν είναι τουλάχιστον ύποπτος ο ρόλος του ΟΗΕ, όπως και του ΝΑΤΟ αλλά και άλλων Διεθνών οργανισμών, στο παγκόσμιο γίγνεσθαι; Δεν προσπαθούν για την επιβολή της Παγκόσμιας Δικτατορίας; Δεν χρησιμοποιούν υποτακτικούς, κοινώς ανδρείκελα για να επιτύχουν την παγκόσμια κυριαρχία; Μήπως, λοιπόν, προετοιμάζεται ο νέος ρόλος του Γιώργου Παπανδρέου; Μήπως, πολύ σύντομα θα είναι ο νέος Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ (σύμφωνα με ισχυρή πληροφόρηση), προκειμένου να εξαργυρωθεί η επιταγή χρησιμοποίησης της Ελλάδας, ως το πειραματόζωο των οικονομικών παγκόσμιων εξελίξεων;
================== =====================
Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου
Οικονομολόγος
Ως βόμβα μεγατόνων – για τους αφελείς και τους αδαείς - μπορούν να χαρακτηρισθούν τα όσα δήλωσε σε συνέντευξη που έδωσε στην παγκόσμιου κύρους Αμερικάνικη εφημερίδα New York Times, ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Παναγιώτης Ρουμελιώτης. Ο κ. Ρουμελιώτης, λοιπόν, δήλωσε μεταξύ άλλων:
Οικονομολόγος
Ως βόμβα μεγατόνων – για τους αφελείς και τους αδαείς - μπορούν να χαρακτηρισθούν τα όσα δήλωσε σε συνέντευξη που έδωσε στην παγκόσμιου κύρους Αμερικάνικη εφημερίδα New York Times, ο πρώην εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Παναγιώτης Ρουμελιώτης. Ο κ. Ρουμελιώτης, λοιπόν, δήλωσε μεταξύ άλλων:
«Ξέραμε στο Ταμείο από την αρχή ότι το πρόγραμμα αυτό ήταν αδύνατο να εφαρμοστεί, επειδή δεν είχαμε κανένα, μα κανένα, επιτυχημένο παράδειγμα… η τρόικα υποτίμησε τις αρνητικές επιδράσεις που θα είχε το φάρμακό της στην ελληνική οικονομία… το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι οι μεγάλες περικοπές συνέβαλαν στο καθοδικό σπιράλ αποδεκατίζοντας την οικονομική ζήτηση εντός της Ελλάδας… το επιχείρημα που συνήθως χρησιμοποιείται από την τρόικα για να ασκήσει κριτική στην Ελλάδα -και για να αγνοήσει τα δικά της λάθη- είναι πως η βαθιά ύφεση οφείλεται στη μη εφαρμογή των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων».Αυτές οι καθυστερημένες δηλώσεις του πρώην αξιωματούχου του ΔΝΤ έρχονται να επιβεβαιώσουν όλους εκείνους – μεταξύ αυτών και τον έχοντα την τιμή να υπογράφει το παρόν άρθρο - που χρόνια τώρα καταγγέλλαμε τις προδοτικές μεθοδεύσεις της τότε κυβέρνησης Παπανδρέου, οι οποίες οδήγησαν τη χώρα στις δαγκάνες του ΔΝΤ και τον Ελληνικό λαό στην οικονομική εξαθλίωση.
Έτσι, στο σημείο αυτό, θεωρώ χρήσιμο να αναδημοσιεύσω ένα μέρος του άρθρου μου, της 28ης Αυγούστου 2011, που είχε τίτλο: “Είναι ή δεν είναι Εθνική προδοσία;”.
«…Ο κ. Παπανδρέου, ως αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολιτεύσεως και λίγους μήνες πριν από τις Εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009 και συγκεκριμένα στις 3 Ιουνίου του ίδιου χρόνου, σε διαδικτυακή τηλεόραση στον δημοσιογράφο Στέλιο Κούλογλου καταθέτοντας τις απόψεις του για το ΔΝΤ, είπε μεταξύ άλλων επί λέξει τα ακόλουθα:
«Ιδιαίτερα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν έχει την φήμη, ούτε για την κοινωνική του δικαιοσύνη, ούτε βεβαίως και για την αποτελεσματικότητά του. Το να πηγαίνει σε χώρες αναπτυσσόμενες και να τους λέει, επειδή έχετε πολλά δάνεια πρέπει να κόψετε, και το πρώτο που θα κόψετε είναι από την παιδεία π.χ., αυτές είναι επίσημες πράξεις, που ουσιαστικά κόβουν το μέλλον της χώρας. Μπορεί αυτή η χώρα να μαζέψει κάποια λίγα χρήματα για ένα-δύο χρόνια, αλλά ουσιαστικά καταδικάζει τη χώρα αυτή στην υπανάπτυξη σε μόνιμη βάση. Άρα, λοιπόν, δεν έχουμε κανένα λόγο εμείς να μπούμε σε μια τέτοια διαπραγμάτευση, η οποία πιθανώς να διολισθήσει σε όρους που θα είναι αρνητικοί για την πορεία της χώρας μας».Μετά τις εκλογές του 2009 και την εκλογή του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση της χώρας, όλοι γνωρίζαμε πως η χώρα ήταν σε άθλια οικονομική κατάσταση την οποία δημιούργησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και απαιτείτο το νοικοκύρεμα της με δραστικά και άμεσα μέτρα αλλά όμως κανένα πρόβλημα δεν υπήρχε σε θέματα δανεισμού. Μπορούσε παρά το μεγάλο χρέος να δανείζεται από τις διεθνείς αγορές άνετα και με πολύ λογικό επιτόκιο. Τα spreads, τα οποία προσδιορίζουν το ύψος του επιτοκίου ενός δανείου, ήταν τότε στις 134 μονάδες. Ο πρωθυπουργός που γνώριζε, όμως, την πραγματικά άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας, γιατί είχε ενημερωθεί επακριβώς από τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, και από την στιγμή που τα spreads ήταν χαμηλά, αφού παρέμειναν στα ίδια επίπεδα μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου 2010, δεν θα έπρεπε να προχωρήσει άμεσα σε δανεισμό από τις αγορές προς κάλυψη των τρεχουσών αναγκών της χώρας; Ωστόσο, εκείνος απεμπόλησε δάνειο με πρώτη δόση 25 δις € και χαμηλό επιτόκιο που προτάθηκε από τη Ρωσία στη συνάντηση που έγινε στη Μόσχα το Φεβρουάριο του 2010 μεταξύ Πούτιν και Παπανδρέου, το οποίο θα αποπληρωνόταν με κρατικές δεσμεύσεις και δια μέσω πώλησης γεωργικών προϊόντων που θα τόνωναν ιδιαίτερα τις εξαγωγές μας (συνεχείς δημόσιες δηλώσεις του ομογενή βουλευτή της Ρωσικής Κρατικής Δούμας κ. Ιβάν Σαββίδη).
Ο κ. Παπανδρέου, λοιπόν, μη αποδεχόμενος τη Ρωσική βοήθεια, στη συνέχεια έχασε πολύτιμο χρόνο στην προσπάθειά του να πείσει τον λαό πως η προηγούμενη Κυβέρνηση και ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος τον κορόιδεψαν, δίδοντάς του προεκλογικά, ψεύτικά στοιχεία για την κατάσταση της οικονομίας και έτσι δεν μπορούσε να υλοποιήσει άμεσα τις προεκλογικές του εξαγγελίες. Το επιχείρημα αυτό είναι τουλάχιστον απαράδεκτο και παιδαριώδες, όταν το επικαλείται πρώην αρχηγός της Αξιωματικής αντιπολίτευσης που διετέλεσε παλαιότερα πολλές φορές υπουργός και εξελέγη βουλευτής, πολλές τετραετίες. Μα είναι δυνατόν να μην γνωρίζει την οικονομική κατάσταση της χώρας, την οποία υπηρετεί με τον έναν ή τον άλλο τρόπο πολλές τετραετίες;
Αργότερα, ξεκίνησε η δυσφήμηση της χώρας με τις συνεχείς περιοδείες του Έλληνα Πρωθυπουργού που εξομολογείτο στους Ευρωπαίους ηγέτες πως «κυβερνά μια διεφθαρμένη χώρα» και του κ. Παπακωνσταντίνου, υπουργού Οικονομικών, που διατυμπάνιζε δεξιά και αριστερά πως η οικονομία μας θυμίζει «τιτανικό».
Με όλες τις παραπάνω ενέργειες, η Ευρωπαϊκή επιτροπή υποστήριξε ύστερα από έρευνά της, πως η συνεχής δυσφήμηση οδήγησε τους διεθνείς κερδοσκόπους και τοκογλύφους στην εκτίναξη των spreads στο απίθανο ύψος των 850 μονάδων και έτσι κατέστη απαγορευτικός ο δανεισμός της χώρας από τις διεθνείς αγορές. Διευκολύνθηκε δε το διαβρωτικό τους έργο με θύμα την Ελληνική οικονομία.
Έτσι, ο κ. Παπανδρέου αντί να έχει ως πλεονέκτημα την τοποθέτηση του πιστολιού στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, αυτός το παρέδωσε αμαχητί στους δανειστές μας και εκείνοι με τη σειρά τους το τοποθέτησαν στον κρόταφο του Ελληνικού λαού. Και για να γίνει αντιληπτό και κατανοητό το πόσο κακό έκαναν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός οικονομικών στη χώρα και στον Ελληνικό λαό με αυτές τις ενέργειες τους, θα αναφέρω το εξής παράδειγμα: Σκεφτείτε ότι ένας τραπεζίτης που κατέχει μία πολύ αξιόπιστη και εύρωστη οικονομικά τράπεζα, χάνει τα λογικά του και δηλώνει δημοσίως ότι η τράπεζά είναι χρεοκοπημένη και ότι οι υπάλληλοί της την κλέβουν. Αυτή η τράπεζα μέσα σε μία μόνο εβδομάδα θα έχει χρεοκοπήσει πραγματικά, αφού όλοι μα όλοι οι καταθέτες της θα έχουν αποσύρει τις καταθέσεις τους και η τράπεζα θα μείνει «πανί με πανί».
Δυστυχώς αυτό ακριβώς έπραξε ο πρωθυπουργός μας και η χώρα βρέθηκε σε δεινή θέση μη μπορώντας να δανειοδοτηθεί από τις αγορές γιατί τα speads είχαν ήδη εκτιναχτεί. Έτσι, κατέφυγε στη σύναψη της δανειακής συμφωνίας με την τρόικα. Για άλλη μια φορά η Κυβέρνηση και ο κ. Παπανδρέου είπαν ψέματα στον Ελληνικό λαό, πως ψήφισαν την τερατώδη και μονομερή αυτή σύμβαση προκειμένου να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις των πολιτών, ενώ απλά με τα 110 δις € που πήραν δάνειο, ούτε ένα ευρώ δεν πήγε για την πληρωμή μισθών και συντάξεων ή για την παραγωγική ανάπτυξη της χώρας. Αντίθετα, πληρώθηκαν οι τόκοι και τα τοκοχρεολύσια προϋπαρχόντων δανείων και ομολόγων. Δηλαδή, με την εισαγωγή μας στο ΔΝΤ εξασφαλίσαμε τα χρήματα για να πληρωθούν τα πανωτόκια των οι διεθνών νταβατζήδων μας.
Σημειώστε επίσης, πως ο κ. Παπανδρέου από το Νοέμβριο του 2009, συζητούσε με τον πρόεδρο του ΔΝΤ κ. Στρος Καν (όπως ο ίδιος δημόσια αποκάλυψε) την υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ. Οι δηλώσεις αυτές του προέδρου του ΔΝΤ, πιστεύω ακράδαντα τον οδήγησαν στον εξοβελισμό του από το αξίωμά που είχε. Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ «έστησαν» την αποκαθήλωσή του, στο έδαφός τους, διότι με τις δηλώσεις του απεκάλυπτε τα σχέδια των δυο Κυβερνήσεων (ΗΠΑ και Ελλάδος) για την υπαγωγή της Ελλάδος στις δαγκάνες του ΔΝΤ.
Έτσι, πιστεύω πως αποδεικνύεται ότι εάν η Κυβέρνηση είχε στραφεί αμέσως μετά την εκλογή της στις διεθνείς αγορές ή είχε αποδεχθεί το προσφερόμενο δάνειο από τη Ρωσία δεν θα είχε κανένα πρόβλημα πληρωμής μισθών και συντάξεων παρ’ όλη την κακοδιαχείριση του δημοσίου χρήματος, την αδυναμία πάταξης της φοροκλοπής, του παραεμπορίου και του ελέγχου της μαύρης εργασίας, των οποίων η πάταξή ήταν προεκλογικές δεσμεύσεις της Κυβερνήσεως του ΠΑΣΟΚ…».
Συνεπώς, από όλα τα παραπάνω αποδεικνύεται πως ο μετέπειτα Πρωθυπουργός (Γ.Παπανδρέου), ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος (Προβόπουλος) και ο εκπρόσωπος της Ελλάδος στο ΔΝΤ (Π.Ρουμελιώτης), γνώριζαν που οδηγούν την Ελλάδα και όμως, έπραξαν αντίθετα προς τα συμφέροντά της.
Από τη στιγμή, λοιπόν, που ουδεμία κυβέρνηση θα τολμήσει να παραπέμψει αυτούς καθώς και άλλους πολλούς, σε δίκη καταλογίζοντάς τους το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας, θα περιμένουμε κάποια Άγια ημέρα, ο Ελληνικός λαός να υλοποιήσει αυτό που δήλωσε ο πρώην Υπουργός, Λοβέρδος, την Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010 στην εφημερίδα “Real news”: «Νέο Γουδί εάν αποτύχουμε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε κατοικους Ελλαδος ΔΕΝ γινονται δεκτά τα γκριγκλις.
Εαν ειστε κατοικος εξωτερικου και δεν μπορειτε να χρησιμοποιησετε Ελληνικο αλφαβητο, θα μεταφραζω εγω τα σχολια και θα τα παραθετω διπλα η κατω απο το δικο σας.
Σχολια σε αλλη γλωσσα επιτρεπονται.