Τό μέν δείσαι Λακεδαιμονίους μή όμολογήσωμεν τώ βαρβάρω, κάρτα ανθρωπήιον ήν·
ατάρ αισχρώς γε οίκατε εξεπιστάμενοι τό Αθηναίων φρόνημα αρρωδήσαι, ότι ούτε χρυσός εστι γής ουδαμόθι τοσούτος ούτε χώρη κάλλεϊ καί αρετή μέγα υπερφέρουσα, τά ημείς δεξάμενοι εθέλοιμεν άν μηδίσαντες καταδουλώσαι την Ελλάδα.
Πολλά τε γάρ καί μεγάλα εστί τά διακωλύοντα ταύτα μή ποιέειν μηδ' ήν εθέλωμεν, πρώτα μέν καί μέγιστα τών θεών τά αγάλματα καί τά οικήματα εμπεπρησμένα τε καί συγκεχωσμένα, τοίσι ημέας αναγκαίως έχει τιμωρέειν ες τά μέγιστα μάλλον ή περ ομολογέειν τώ ταύτα εργασαμένω, αύτις δέ τό Ελληνικόν εόν όμαιμόν τε καί ομόγλωσσον καί θεών ιδρύματά τε κοινά καί θυσίαι ήθεά τε ομότροπα, τών προδότας γενέσθαι Αθηναίους ουκ άν ευ έχοι.
Επίστασθέ τε ούτω, ει μή πρότερον ετυγχάνετε επιστάμενοι, έστ' άν καί είς περιή Αθηναίων, μηδαμά ομολογήσοντας ημέας Ξέρξη.
Υμέων μέντοι αγάμεθα τήν προνοίην τήν πρός ημέας εούσαν, ότι προείδετε ημέων οικοφθορημένων ούτω ώστε επιθρέψαι εθέλειν ημέων τούς οικέτας. Καί υμίν μέν η χάρις εκπεπλήρωται, ημείς μέντοι λιπαρήσομεν ούτω όκως άν έχωμεν, ουδέν λυπέοντες υμέας. Νύν δέ, ως ούτω εχόντων, στρατιήν ως τάχιστα εκπέμπετε.
Ως γάρ ημείς εικάζομεν, ουκ εκάς χρόνου παρέσται ο βάρβαρος εσβαλών ες τήν ημετέρην, αλλ' επειδάν τάχιστα πύθηται τήν αγγελίην ότι ουδέν ποιήσομεν τών εκείνος ημέων προσεδέετο.
Πρίν ών παρείναι εκείνον ες τήν Αττικήν, ημέας καιρός εστι προβοηθήσαι ες τήν Βοιωτίην. »
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σε κατοικους Ελλαδος ΔΕΝ γινονται δεκτά τα γκριγκλις.
Εαν ειστε κατοικος εξωτερικου και δεν μπορειτε να χρησιμοποιησετε Ελληνικο αλφαβητο, θα μεταφραζω εγω τα σχολια και θα τα παραθετω διπλα η κατω απο το δικο σας.
Σχολια σε αλλη γλωσσα επιτρεπονται.