Ακυρώνουμε στα ελληνικά δικαστήρια τις Δανειακές Συμβάσεις.

 Ζητώ ΝΠΔΔ. Αγνοούμε την δουλική κυβέρνηση

 Αγαπητέ Δημήτρη Αντωνίου, σ' όλο αυτό τον τιτάνιο αγώνα σου, εξακολουθείς να εμπιστεύεσαι την "δικαιοσύνη".
Και αναρωτιέμαι: ΤΟΣΟΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ... ΤΟΣΟΙ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΙΣ, ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΕΣΗΚΩΘΗΚΑΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ ΝΑ ΚΑΤΑΘΕΣΟΥΝ ΟΜΑΔΙΚΕΣ ΜΗΝΥΣΕΙΣ ΣΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΑΠΟΡΑΣΜΑΤΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΜΕΓΓΕΝΗ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ;;;;;

Πόπη Σουφλή

Υ.Γ. Στηρίζω τον αγώνα σου, αλλά από μια διαβρωμένη και διαπλεκόμενη δικαιοσύνη, που περισσεύουν οι ... ποδίτσες, μην προσδοκας δικαίωση.

Οι Δύο Δανειακές Συμβάσεις του 2010, 2012 και η πρόσφατη παράτασή των από την Κυβέρνηση Σύριζα – Καμμένου, είναι ακυρώσιμη στα ελληνικά  Δικαστήρια με αίτηση ακύρωσής  της που πρέπει όμως να καταθέσει ένα ΝΠΔΔ, όπως Δικηγορικοί, Ιατρικοί Σύλλογοι, Δήμοι κλπ.

Με δεδομένου ότι η Κυβέρνηση απεδείχθη κατώτερη των κρισίμων Εθνικών Περιστάσεων των οποίων διέρχεται η Ελλάδα, καλω όλους τα δικαιούχα ΝΠΔΔ να καταθέσουν αίτηση ακύρωσης στα Πρωτοδικεία της  Χώρας.  Kαλώ ωσαύτως τον Νομικό Κόσμο της χώρας, Συνταγματολόγους κλπ. να συμμετάσχει.

Εγώ έχω ήδη καταθέσει σχετική αίτηση στον ΔΣΑ από τον Απρίλιο του 2011, χωρίς όμως να γίνει τίποτα, γεγονός που κατέληξε σε επεισόδιο με τον τότε Πρόεδρο Αδαμόπουλου, με αποτέλεσμα να με χωρίσουν πιστολάδες φρουροί, ΜΑΤ, κλπ. στα γραφεία του ΔΣΑ.

Η νομική τεκμηρίωση της αίτησης είναι η παρακάτω:

Το αρ. 28.3 του Συντάγματος  λέει: «Η Ελλάς προσέρχεται ελευθέρως, δια νόμου ψηφισθέντος υπό της απολύτου πλειοψηφίας των βουλευτών, σε περιορισμούς της εθνικής  της κυριαρχίας, εφόσον τούτο  υπαγορεύεται υπό σπουδαίου εθνικού συμφέροντος, δεν θίγει τα  δικαιώματα  του ανθρώπου και τα βασικά αρχάς του δημοκρατικού πολιτεύματος, γίνεται δε βάση των αρχών της ισότητας  και υπό τον όρο της αμοιβαιότητας» ( δηλ. όση εθνική κυριαρχία εκχωρούμε εμείς σε άλλο κράτος (κράτη)  τόση εθνική του κυριαρχία οφείλει να μας εκχωρεί κι αυτό…κι έτσι τελικά δεν χάνουμε τίποτα.

 

Είναι προφανές λοιπόν ότι η Δανειακές Συμβάσεις με την Τρόικα είναι  αυτοδίκαια αντισυνταγματικά άκυρες και παράνομες  (ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ-ΠΚ 134) διότι δεν πληρούν καμία από τις παραπάνω προυποθέσεις του αρ. 28.8 Συντ. διότι: 

 

α) θίγουν τα ανθρώπινα (κι εργατικά) δικαιώματα –όπως έχουν αποφανθεί τα ελληνικά (ΣτΕ και τακτική δικαιοσύνη) και ευρωπαικά δικαστήρια

 

β) Καταλύουν τις αρχές του δημοκρατικού πολιτεύματος, όταν προβλέπουν –σε πολλά άρθρα-  τον εξαναγκασμό της νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας  στις αυθαίρετες και  μονομερείς βουλήσεις της τρόικας

 

γ) Το σημαντικότερο:  H εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας  στην Τρόικα ΔΕΝ  γίνεται «με  βάση τις αρχές της ισότητας  και υπό τον όρο της αμοιβαιότητας» του Συντάγματος.   

 

Ο όρος αυτός παραβιάζεται κραυγαλέα στις δύο δανειακές συμβάσεις και τα Μνημόνια, διότι  εμείς εκχωρούμε ,με τις δύο Δανειακές Συμβάσεις και τα Μνημόνια, μονομερώς και ετεροβαρώς  ρητά στην Τρόικα κομμάτια της Εθνικής μας κυριαρχίας , χωρίς να παίρνουμε απ` αυτή  (την Τρόικα) αντίστοιχα και ισομερή κομμάτια Εθνικής Κυριαρχίας των! . 

 

Ούτε τα κράτη-μέλη της Τρόικας έχουν αποδεχτεί στις Δανειακές αυτές συμβάσεις ότι «εκχωρούν σε εμάς ισομερώς την εθνική των κυριαρχία» !.  Επιπλέον, έχουμε εκχωρήσει την εθνική μας κυριαρχία σε μη-κρατικούς «θεσμούς»  της Τρόικας, όπως το ΔΝΤ και Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα, οι οποίοι δεν έχουν «εθνική κυριαρχία» για να μας δώσουν, διότι δεν είναι κράτη!. 

 

δ) θεωρώ, συγκριτικά-υποδεέστερο νομικά το γεγονός ακυρότητας  το ότι η πρώτη δανειακή σύμβαση με την τρόικα δεν ψηφίστηκε με νόμο στην βουλή. Το γεγονός όμως αυτό είναι ενδεικτικό της αξιόποινης βούλησης που είχε η κυβέρνηση ΓΑΠ  (εσχάτη προδοσία). 

 

Για τους παραπάνω  λόγους , ακόμα και το Ευρωκοινοβούλιο με έκθεσή του, αλλά και οι επιφανείς! Αξιωματούχοι της Ευρώπης (Μοσκοβισί, Γιούνκερ) , έχουν χαρακτηρίσει τις δανειακές συμβάσεις  με την Τρόικα εκτός του Ευρωπαικού Δικαίου και Συνθηκών,  ότι συνιστούν διμερείς συνθήκες Ελλάδος- Τρόικας εκτός των ευρωπαικών συνθηκών. 

 

Διευκρινίζω όμως, για να να ξεκαθαριστεί για πάντα, ότι οι Ευρωπαικές Συνθήκες Ίδρυσης και Λειτουργίας της Ευρωπαικής  Ένωσεης,   προβλέπουν αμοιβαίους και ισότιμους ελέγχους ΜΟΝΟΝ των προυπολογισμών των κρατών-μελών  «με τους όρους ισότητας και αμοιβαιότητας» (δηλ, οι άλλοι ελέγχουν τους προυπολογισμούς μας, αλλά κι εμείς τους δικούς των ισότιμα, σύμφωνα με το αρ. 28.8 Συντ).  Ποτέ όμως δεν προβλέπουν μονομερή κι ετεροβαρή εκχώρησητης εθνικής κυριαρχίας ενός κράτους (δηλ. της νομοθετικής, εκτελεστικής, δικαστικής, στρατιωτικής εξουσίας κλπ) ενός κράτους υπέρ ενός (η πολλών) άλλων κρατών, όπως αντίθετα έχει κάνει η Ελλάδα υπέρ της Τρόικας με τις δύο δανειακές συμβάσεις και τα Μνημόνια. 

 

Διότι η Ευρώπη δεν είναι ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ, είναι οικονομική ένωση ελεύθερων, ανεξάρτητων κρατών με ακέραιες εθνικές των κυριαρχίες.  Νομίζω ότι η διαφορά είναι κατανοητή.

 

ΤΟ ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ

 

Οι Διεθνείς (και Δανειακές) που περιέχουν όρους ΜΟΝΜΕΡΟΎΣ και ΕΤΕΡΟΒΑΡΟΥΣ απώλειας της Εθνικής Κυριαρχίας ενός συμβαλλομένου Κράτους (όπως η Ελλάδα με τις δύο δανειακές συμβάσεις και μνημόνια προς την τρόικα)) είναι ΑΥΤΟΔΙΚΑΙΑ (αναγκαστικά) άκυρες (Jus Cogens) και Αξιόποινες (Εσχάτη Προδοσία) (αρ. 44, 52-53 της Συνθήκης της Βιέννης 1969 για το Διεθνές Δίκκαιο των Συνθηκών και αρ. 28 Συντ. κλπ). Αρμόδια για την Ακύρωση η Βουλή και τα Εθνικά και Διεθνή Δικαστήρια και μια απλή δημοσια δήλωση του Πρωθ/ργού (Estoppel), χωρίς να αποκλείεται και η δικαστική των ακύρωση. 

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο το 1920, η Ανωτάτη Αρχή Διεθνούς Δικαίου είναι αυτή της προστασίας της ακεραιότητας της Εθνικής Κυριαρχίας τω Κρατών της Γής. Η Αρχή αυτή της Εθνικής Κυριαρχίας είναι ανώτερη κι απ` αυτήν της Δημοκρατίας, η οποία θυσιάζεται εάν χρειαστεί για την προάσπιση της Εθνικής Κυριαρχίας. Γι αυτό Εθνική Κυριαρχία έχουν κι είναι σεβαστή από όλους και τα ολοκληρωτικά μη-δημοκρατικά κράτη (Ναζισμός, Σταλινισμός, Αραβικές Μοναρχίες).

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Πάνω στις αρχές αυτές (καταπάτηση των αρ. 1 και 28.8 Συντ) με τις δανειακές συμβάσεις και τα Μνημόνια έχουν βασισθεί ιοι δύο μηνύσεις μου για Εσχάτη Προδοσία κατά των Μνημονιακών Κυβερνήσεων, οι οποίες (μηνύσεις) κρίθηκαν νόμιμες και βάσιμες και από τον ΑΠ κα διαβιβάσθηκαν στην Βουλή με το αρ. 86 Συντ. και περιμένουν την ενεργοποίησή των.

Αυτά τα γράφω, διότι άσχετοι και πανικόβλητοι βουλευτές της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και τώρα δυστυχώς κα το Σύριζα, κραυγάζουν στις τηλεοράσεις ότι «είναι νόμιμη η εκχώρησης της εθνικής μας κυριαρχίας στην Ευρώπη» !...γκρεμίζοντας έτσι με ιστορική βαναυσότητα το Ελληνικό και Διεθνές Δίκαιο, καθιστώντας την Ευρώπη ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ (κι όχι ένωση ανεξάρτητων ελεύθερων κρατών με ακέραιες της Εθνικές των Ανεξαρτησίες) και νομιμοποιώντας την Εσχάτη Προδοσία κα τους νυν και μελλοντικούς Προδότες του Έθνους.

Α) Βιβλιογραφία Διεθνούς Δικαίου, αφορώσα το Δίκαιο των Διεθνών Συνθηκών

1) Law of Treaties 1966 (Jus Cojens) (art. 43,50)

2) Vienna Convention (Conference) on the Law of Treaties (+Annex), 1968, 1969, (into force on 1980) (art. 42,44,46,48, 50, 51, 52, 53, 60,62)

3) Charter of the United Nations (art.2 par.4, 6, 7 and art. 81), Chapter VII, IX, XI 

4) League of Nations Covenant (art. 15 par.8)

5) Treaty of Rome 1957 (art 211)

6) Γνωμάτευση Επιτροπής Διεθνούς Δικαίου του ΟΗΕ (UN) για της «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης των κρατών» (States` State of Emergency) (1613η Συνάντηση, 17 Ιουνίου 1980)

7) Απόφαση του Permanent Court of International Justice με αρ. 78/15-06-1939 (απόφαση «Ι. Μεταξά», η οποία περιλαμβάνεται στην δικογραφία)

8)  Τhe Law of Treaties. Chapter VVX, p. 603-635, on the “Principles of Public International Law, by Prof.  Ian Brownlie, Clarendon Press, ed. 4th ed. 1990 

Β) Βιβλιογραφία Διεθνούς Δικαίου, αφορώσα την Αρχή της Αποκλειστικής και Μόνιμης Εθνικής Κυριαρχίας των Κρατών επί των Φυσικών των Πλουτοπαραγωγικών Πηγών.

1) European Convention on Human Rights-Protocol -Ι,                                                    
2) American Convention on Human Rights (Art. 21)

3) African Convention on Human Rights (Art. 14)

4) UN General Assembly Resolution on 21-12-1952 (for the rights of self-determination)

5) 3d Committee of the UN General Assembly, 1955  (for the rights of self-determination)

6) Works in the UN Commission on Permanent Sovereignty over Natural Resources

7) Resolution 1804 (XVII) by the UN General Assembly on 14-12-1962

8) UN General Assembly Resolution 3201 (S-VI) on 01-05-1974 (Declaration on the Establishment of a New International Economic Order)

9) UN General Assembly adopted the Charter of the Economic Rights and Duties of States, on 12-12-1974,  (Art. 2)

10) “Injury to the persons and property of Aliens on state territory”, Chapter XXIII, p.518-552, on  the “Principles of Public International Law, by Prof.  Ian Brownlie, Clarendon Press, ed. 4th ed. 1990

11) “The Relation of Municipal and International Law, Ch.II, p.32-57, on  the “Principles of Public International Law, by Prof.  Ian Brownlie, Clarendon Press, ed. 4th ed. 1990

Γ) α) Ελληνικό Σύνταγμα (άρθρα 1, 28 παρ.1-3, 59-62, 86, 97),  β) Ελληνικός Ποινικός Κώδικας (άρθρα 134, 134Α, 14 παρ.2) 

Δ) Ενοποιημένη Απόδοση της Συνθήκης για την Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ)(άρθρα 2-7, 126, 136, 169)  Δημ. Αντωνίου 

Ε) http://www.elzoni.gr/html/ent/817/ent.14817.asp

Το Δόγμα του Calvo στη Ελληνικό και Διεθνές Δίκαιο

Δημ. Αντωνίου  
Πηγή